۵۴۱.عنه صلى الله عليه و آله :إذا أحَبَّ اللّهُ عَبدا مِن اُمَّتي قَذَفَ في قُلوبِ أصفِيائِهِ وأرواحِ مَلائِكَتِهِ وسُكّانِ عَرشِهِ مَحَبَّتَهُ لِيُحِبّوهُ ، فَذلِكَ المُحِبُّ حَقّا ، طوبى لَهُ ، ولَهُ شَفاعَةٌ عِندَ اللّهِ يَومَ القِيامَةِ . ^۱

۵ / ۳ . الاُنسُ بِاللّهِ

۵۴۲.الدعوات :وعَنهُ [أي رَسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله ] : يا رَبِّ ، وَدَدتُ أنّي أعلَمُ مَن تُحِبُّ مِن عِبادِكَ فَاُحِبُّهُ .
قالَ عز و جل : إذا رَأَيتَ عَبدي يُكثِرُ ذِكري فَأَنَا أذِنتُ لَهُ في ذلِكَ ، وأنَا اُحِبُّهُ ، وإذا رَأَيتَ عَبدي لا يَذكُرُني فَأَنَا حَجَبتُهُ عَن ذلِكَ ، وأنَا أبغَضتُهُ . ^۲

۵ / ۴ . الحِمايَةُ مِنَ الدُّنيا

۵۴۳.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :إذا أحَبَّ اللّهُ عَبدا حَماهُ الدُّنيا ؛ كَما يَظَلُّ أحَدُكُم يَحمي سَقيمَهُ الماءَ . ^۳

۵ / ۵ . الاِبتِلاءُ بِعَظيمِ البَلاءِ

۵۴۴.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :إذا أحَبَّ اللّهُ عَبدا اِبتَلاهُ بِعَظيمِ البَلاءِ، فَمَن رَضِيَ فَلَهُ عِندَ اللّهِ الرِّضى ، ومَن سَخَطَ البَلاءَ فَلَهُ عِندَ اللّهِ السَّخَطُ . ^۴

۵۴۵.عنه صلى الله عليه و آله :إذا أحَبَّ اللّهُ عَبدا اِبتَلاهُ ، فَإِن صَبَرَ اجتَباهُ ، فَإِن رَضِيَ اصطَفاهُ . ^۵

۵۴۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر گاه خداوند ، بنده اى از امّتم را دوست بدارد ، محبّتش را در دل هاى برگزيدگانش و در جان هاى فرشتگان و ساكنان عرشش مى افكند تا دوستش بدارند . چنين كسى ، به حقيقت ، دوستدار است . خوشا به حالش! او در روز قيامت ، نزد خداوند ، حقّ شفاعت دارد .

۵ / ۳ . اُنس با خدا

۵۴۲.الدعوات :و از او (يعنى پيامبر خدا) است [كه گفت : ]پروردگارا ! دوست داشتم بدانم كدام بنده ات را دوست مى دارى ، تا دوستش بدارم .
خداوند فرمود : «هر گاه ديدى بنده اى بسيار مرا ياد مى كند ، [بدان كه ]من به او اجازه ياد خود را داده ام و من ، او را دوست دارم ؛ امّا هر گاه ديدى بنده ام مرا ياد نمى كند ، [بدان كه ]من او را از آن باز داشته ام و من ، او را دشمن مى دارم» .

۵ / ۴ . پرهيز از دنيا

۵۴۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر گاه خدا ، بنده اى را دوست بدارد ، او را از دنيا مى پرهيزانَد ، همان گونه كه يكى از شما بيمار خود را از آب مى پرهيزانَد .

۵ / ۵ . مبتلا شدن به بلاى بزرگ

۵۴۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر گاه خداوند عز و جل بنده اى را دوست بدارد ، او را به گرفتارى و مصيبتى بزرگ ، مبتلا مى كند . پس اگر آن بنده راضى گشت ، بهره اش نزد خداوند ، رضايت است و اگر ناخشنود گشت ، بهره اش نزد خداوند ، ناخشنودى است .

۵۴۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر گاه خداوند ، بنده اى را دوست بدارد ، او را مبتلا مى كند . پس اگر شكيبايى كرد ، او را برمى گزيند و اگر خشنود گشت ، او را ويژه خود مى گردانَد .

۵۳۵.عنه صلى الله عليه و آله :إنَّ أبغَضَ النّاسِ إلَى اللّهِ مَنِ اتَّقاهُ النّاسُ لِلِسانِهِ . ^۱

۵۳۶.عنه صلى الله عليه و آله :أبغَضُكُم إلَى اللّهِ المَشّاؤونَ بِالنَّميمَةِ ، المُفَرِّقونَ بَينَ الإِخوانِ ، المُلتَمِسونَ لِلبُرَآءِ العَثَراتِ . ^۲

۵۳۷.عنه صلى الله عليه و آله :إنّ أبغَضَ النّاسِ إلَى اللّهِ تَعالى مَن يَقتَدي بِسَيِّئَةِ المُؤمِنِ ولا يَقتَدي بِحَسَنَتِهِ . ^۳

الفصل الخامس : خصائص المحبوبين عند اللّه

۵ / ۱ . ميزانُ مَنزِلَةِ العَبدِ عِندَ اللّهِ

۵۳۸.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :مَن كانَ يُحِبُّ أن يَعلَمَ مَنزِلَتَهُ عِندَ اللّهِ فَليَنظُر كَيفَ مَنزِلَةُ اللّهِ عِندَهُ ؛ فَإِنَّ اللّهَ يُنزِلُ العَبدَ مِنهُ حَيثُ أنزَلَهُ مِن نَفسِهِ . ^۴

۵۳۹.عنه صلى الله عليه و آله :مَن أحَبَّ أن يَعلَمَ ما لَهُ عِندَ اللّهِ فَليَعلَم ما للّهِِ عِندَهُ . ^۵

۵ / ۲ . المَحَبَّةُ عِندَ أحِبّاءِ اللّهِ

۵۴۰.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :إذا أحَبَّ اللّهُ العَبدَ نادى جِبريلَ : «إنَّ اللّهَ يُحِبُّ فُلانا فَأَحبِبهُ» ، فَيُحِبُّهُ جِبريلُ . فَيُنادي جِبريلُ في أهلِ السَّماءِ : «إنَّ اللّهَ يُحِبُّ فُلانا فَأَحِبّوهُ» ، فَيُحِبُّهُ أهلُ السَّماءِ ، ثُمَّ يوضَعُ لَهُ القَبولُ فِي الأَرضِ . ^۶

۵۳۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :دشمن ترينِ مردم در نزد خداوند ، كسى است كه به خاطرِ زبانش از او بترسند .

۵۳۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :دشمن ترين شما در نزد خداوند ، سخن چينان هستند كه ميان برادران ، جدايى مى افكنند و براى بى گناهان ، لغزش مى تراشند .

۵۳۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :دشمن ترينِ مردم در نزد خداوند متعال ، كسى است كه كار بدِ مؤمن را سرمشق قرار مى دهد ، امّا كار نيكش را سرمشق قرار نمى دهد .

فصل پنجم : ويژگى هاى محبوبان خدا

۵ / ۱ . معيارِ منزلت بنده در نزد خدا

۵۳۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه دوست دارد بداند نزد خدا چه موقعيتى دارد ، به موقعيت خدا نزد خودش توجّه كند ؛ زيرا خدا ، بنده را در همان جايگاهى مى نهد كه او خدا را نزد خود ، در چنان جايگاهى نهاده است .

۵۳۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه دوست دارد بداند كه نزد خدا چه موقعيتى دارد ، ببيند كه خدا نزد او چه موقعيتى دارد .

۵ / ۲ . محبوب شدن در ميان دوستان خدا

۵۴۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر گاه خداوند بنده را دوست بدارد ، به جبرئيل ندا مى كند : «خداوند ، فلانى را دوست دارد . پس او را دوست داشته باش» .
در نتيجه ، جبرئيل دوستش مى دارد . پس از آن ، جبرئيل در ميان آسمانيان ندا مى كند : خداوند ، فلانى را دوست دارد . پس دوستش بداريد .
در نتيجه ، آسمانيان دوستش مى دارند . آن گاه ، زمينه مقبوليت او در زمين فراهم مى شود .