الحديث

۳۴۲.رسول اللّه صلى الله عليه و آلهـ مِن دُعاءٍ عَلَّمَه إِيّاهُ جَبرَئيلُ عليه السلام ـ: أَنتَ جَبّارُ مَن فِي السَّماواتِ وجَبّارُ مَن فِي الأَرضِ ، لا جَبّارَ فيهِما غَيرُكَ. ^۱

۳۴۳.عنه صلى الله عليه و آله :تَوَكَّلتُ عَلَى الجَبّارِ الَّذي لا يَقهَرُهُ أَحَدٌ. ^۲

۳۴۴.عنه صلى الله عليه و آلهـ أَيضا ـ: لا إِلهَ غَيرُكَ ، تَعالَيتَ أن يَكونَ لَكَ وَلَدٌ أو شَريكٌ ، وتَجَبَّرتَ أَن يَكونَ لَكَ نِدٌّ ، لا إِله إِلّا أَنتَ وَحدَكَ لا شَريكَ لَكَ . ^۳

۳ / ۱۳ . الحافِظُ ، الحَفيظُ

الكتاب

«وَ الَّذِينَ اتَّخَذُواْ مِن دُونِهِ أَوْلِيَاءَ اللَّهُ حَفِيظٌ عَلَيْهِمْ وَ مَا أَنتَ عَلَيْهِم بِوَكِيلٍ» . ^۴

«قَالَ هَلْ ءَامَنُكُمْ عَلَيْهِ إِلَا كَمَا أَمِنتُكُمْ عَلَى أَخِيهِ مِن قَبْلُ فَاللَّهُ خَيْرٌ حَـفِظًا وَ هُوَ أَرْحَمُ الرَّ حِمِينَ» . ^۵

الحديث

۳۴۵.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :ـ في الدُّعاءِ ـأَثبِت في قَضائِكَ وقَدَرِكَ البَرَكَةَ في نَفسي وأَهلي ومالي في لَوحِ الحِفظِ المَحفوظِ بِحِفظِكَ ، يا حَفيظُ الحافِظُ حِفظُهُ احفَظني بِالحِفظِ الَّذي جَعَلتَ مَن حَفِظتَهُ بِهِ مَحفوظا. ^۶

۳ / ۱۴ . الحاكِمُ

الكتاب

« وَ اتَّبِعْ مَا يُوحَى إِلَيْكَ وَ اصْبِرْ حَتَّى يَحْكُمَ اللَّهُ وَ هُوَ خَيْرُ الْحَـكِمِينَ » . ^۷

حديث

۳۴۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ از دعايى كه جبرئيل عليه السلام آن را به وى آموخت ـ: تو چيره اهل آسمان ها و چيره اهل زمين هستى . هيچ چيره اى جز تو در آنها نيست .

۳۴۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :توكّل كردم بر چيره اى كه كسى بر او غلبه نمى كند .

۳۴۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در دعا ـ: خدايى جز تو نيست . برتر و بالاتر از آنى كه تو را فرزندى يا انبازى باشد و چيره ترى از آن كه برايت همانندى باشد . خدايى جز تو نيست . يگانه اى ، بى هيچ انبازى .

۳ / ۱۳ . حافظ ، حفيظ

قرآن

«و كسانى كه به جاى او دوستانى براى خود گرفته اند، خدا بر ايشان نگهبان است و تو بر آنان گمارده نيستى» .

«[ يعقوب ]گفت: آيا همان گونه كه شما را پيش از اين بر برادرش امين گردانيدم، بر او امين سازم؟ پس خدا بهترين نگهبان است ؛ و اوست مهربان ترينِ مهربانان» .

حديث

۳۴۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در دعا ـ: [ خداوندا!] در قضا و قَدَرت ، بركت را براى خودم و خانواده ام و دارايى ام در لوح محفوظى كه خود نگاهدارى اش مى كنى ، ثبت كن . اى نگاهبان و اى كسى كه حفظ تو ، نگهدار است! مرا با آن نگهدارىِ خود ، نگاه بدار كه هر كه را با آن حفظ كردى ، محفوظ ساختى .

۳ / ۱۴ . حاكم

قرآن

«و از آنچه بر تو وحى مى شود ، پيروى كن و شكيبا باش تا خدا [ ميان تو و آنان ]داورى كند ؛ و او بهترين داوران است» .

«وَ هُوَ الَّذِى يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَ يَعْفُواْ عَنِ السَّيِّـئاتِ وَ يَعْلَمُ مَا تَفْعَلُونَ» . ^۱

الحديث

۳۴۱.رسول اللّه صلى الله عليه و آلهـ في قِصَّةِ آدَمَ عليه السلام ـ: فَلَمّا أَقَرّا لِرَبِّهِما بِذَنبِهِما وأَنَّ الحُجَّةَ مِنَ اللّهِ لَهُما ، تَدارَكَتهُما رَحمَةُ الرَّحمنِ الرَّحيمِ فَتابَ عَلَيهِما رَبُّهُما إِنَّهُ هُوَ التَّوّابُ الرَّحيمُ . قالَ اللّهُ : يا آدَمُ اهبِط أَنتَ وزَوجُكَ إِلَى الأَرضِ ، فَإِذا أَصلَحتُما أَصلَحتُكُما ، وإِن عَمِلتُما لي قَوَّيتُكُما ، وإِن تَعَرَّضتُما لِرِضايَ تَسارَعتُ إِلى رِضاكُما ، وإِن خِفتُما مِنّي آمَنتُكُما مِن سَخَطي .
قالَ : فَبَكَيا عِندَ ذلِكَ وقالا : رَبَّنا فَأَعِنّا عَلى صَلاحِ أَنفُسِنا وعَلَى العَمَلِ بِما يُرضيكَ عَنّا.
قالَ اللّهُ لَهُما : إِذا عَمِلتُما سوءا فَتوبا إِلَيَّ مِنُه أَتُب عَلَيكُما ، وأَنَا اللّهُ التَّوّابُ الرَّحيمُ. ^۲

۳ / ۱۲ . الجابِرُ ، الجَبّارُ ^۳

الكتاب

«هُوَ اللَّهُ الَّذِى لَا إِلَـهَ إِلَا هُوَ الْمَلِكُ الْقُدُّوسُ السَّلَـمُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَيْمِنُ الْعَزِيزُ الْجَبَّارُ الْمُتَكَبِّرُ سُبْحَـنَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ» . ^۴

«و اوست كسى كه توبه را از بندگان خود مى پذيرد و از گناهان درمى گذرد و آنچه مى كنيد ، مى داند» .

حديث

۳۴۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در داستان آدم عليه السلام ـ: پس آن گاه كه آن دو (آدم و حوّا) ، براى پروردگارشان به گناه خود اقرار كردند و به اين كه حجّت از خدا براى آنهاست ، رحمتِ رحمتگر مهربان ، آنها را دريافت . پس پروردگارشان ، بر آنها بازگشت كه او توبه پذيرِ مهربان است . خدا فرمود : «اى آدم! تو با همسرت ، به سوى زمين فرود آييد . پس هر گاه صالح گشتيد ، من ، شما را به سامان مى كنم و اگر براى من كار كنيد ، شما را نيرومند مى كنم و اگر خشنودىِ مرا نشانه رفتيد ، به خشنودىِ شما مى شتابم و اگر از من ترسيديد ، شما را ازناخشنودى ام ايمن مى سازم» .
در آن هنگام ، [ آدم و حوّا] گريستند و گفتند : پروردگار ما ! ما را براى صلاح خودمان و بر عمل به آنچه تو را خشنود مى سازد ، يارى كن .
خداوند به ايشان فرمود : «هر گاه بدى كرديد ، پس از آن به سوى من باز گرديد تا بر شما باز گردم . منم خداى توبه پذيرِ مهربان» .

۳ / ۱۲ . جابر ، جبّار ^۵

قرآن

«اوست خدايى كه جز او معبودى نيست؛ همان فرمان رواى پاكِ سلامت[ بخش و ]ايمنى بخش نگهبان شكست ناپذير چيره متكبّر است . پاك است خدا از آنچه [ با او ]شريك مى گردانند!» .