۳۳۷.عنه صلى الله عليه و آلهـ مِن دُعائِهِ في عَرَفاتٍ ـ: أَمسى ظُلمي مُستَجيرا بِعَفوِكَ .. . وأَمسى وَجهِيَ الفاني مُستَجيرا بِوَجهِكَ الباقي. ۱
۳ / ۹ . البَديءُ ، البَديعُ ۲
الكتاب
« بَدِيعُ السَّمَـوَ تِ وَ الْأَرْضِ وَ إِذَا قَضَى أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُن فَيَكُونُ » . ۳
«إِنَّ بَطْشَ رَبِّكَ لَشَدِيدٌ * إِنَّهُ هُوَ يُبْدِئُ وَ يُعِيدُ» . ۴
الحديث
۳۳۸.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :الحَمدُ للّهِِ الَّذي كانَ في أَزَلِيَّتِهِ ۵ وَحدانِيّا . . . اِبتَدَأَ مَا ابتَدَعَ ، وأنشَأَ ما خَلَقَ عَلى غَيرِ مِثالٍ كانَ سَبَقَ بِشَيءٍ مِمّا خَلَقَ . ۶
۳۳۹.عنه صلى الله عليه و آلهـ مِن خُطبَتِهِ في غَديرِ خُمٍّ ـ: أَشهَدُ بِأَنَّهُ اللّهُ الَّذي ... صَوَّرَ ما أَبدَعَ عَلى غَيرِ مِثالٍ . ۷
۳۳۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در دعايش در عرفات ـ: ستمم به گذشت تو پناه آورده . . . و وجه فناپذيرم ، به وجه پايدار تو ، پناهنده گشته است .
۳ / ۹ . بدى ء ، بديع ۸
قرآن
«[ او ]پديد آورنده آسمان ها و زمين [ است ]و چون به كارى اراده فرمايد، فقط مى گويد: «[ موجود ]باش!» . پس [ فوراً موجود ]مى شود» .
«آرى! مجازات پروردگارت سخت سنگين است. هم اوست كه [ آفرينش را ]آغاز مى كند و بازمى گرداند» .
حديث
۳۳۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :ستايش ، خدايى راست كه در ديرينگى خود ، يگانه است . . . . در آنچه پديد آورد ، آغازگر بود و آنچه را آفريد ، نو پديد آورد ، نه از روى اُلگويى كه بر چيزى كه آفريد،پيشى گرفته باشد.
۳۳۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در سخنرانى خود در غدير خُم ـ: گواهى مى دهم كه او خدايى است كه .. . بدون هيچ نمونه اى نگارگرى كرد .
1.الكافي : ج ۴ ص ۴۶۴ ح ۵ .
2.البديء والبديع في اللغة كلاهما فعيل بمعنى فاعل من مادّة «بدأَ» و«بدع». وهما متقاربان في المعنى.
فالبديء والبديع في اللغة هو الذي أَحدث الأَشياء ابتداءً وبلا سابق مثالٍ .
3.البقرة : ۱۱۷ .
4.البروج : ۱۲ و ۱۳ .
5.الأَزَلُ : القِدَم (الصحاح : ج ۴ ص ۱۶۲۲) .
6.التوحيد : ص ۴۴ ح ۴ .
7.الاحتجاج : ج ۱ ص ۱۴۰ ح ۳۲ .
8.دو صفت «بدى ء (آغازگر) » و «بديع (نوآور) » ، هر دو در لغت ، فعيل به معناى فاعل از مادّه «بدأ» و «بدع»اند و معناى نزديك به هم دارند .
«بدى ء» و «بديع» ، در لغت ، به كسى گفته مى شود كه اشيا را نخستين بار و بدون نمونه پيشين ، پديد آورده است .
