۳۶۳۲.علل الشرائع عن زيد بن علي عن آبائه عن الإمامِ عليٍّ عليهم السلامـ أنّه رَأى رَجُلاً بهِ تَأنِيثٌ في مَسجدِ رسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله ـ: اُخرُجْ مِن مَسجِدِ رسولِ اللّهِ يا مَن لَعَنَهُ رسولُ اللّهِ ، ثُمّ قالَ عَليٌّ عليه السلام : سَمِعتُ رسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله يقولُ : لَعَنَ اللّهُ المُتَشَبِّهِينَ مِنَ الرِّجالِ بِالنِّساءِ ، والمُتَشَبِّهاتِ مِن النِّساءِ بالرِّجالِ . ^۱

الفصل الثّالث عشر : الكلام

۱۳ / ۱ . أهمِّيَّةُ الكَلام

۳۶۳۳.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :إنّ الرجُلَ لَيتكَلَّمُ بالكَلِمَةِ مِن رِضوانِ اللّهِ ما كانَ يَظُنُّ أن تَبلُغَ ما بَلَغَت يَكتُبُ اللّهُ تعالى لَهُ بها رِضوانَهُ إلى يَومِ يَلقاهُ ، وإنّ الرجُلَ لَيَتكلَّمُ بالكَلِمَةِ مِن سَخَطِ اللّهِ ما كانَ يَظُنُّ أن تَبلُغَ ما بَلَغَت يَكتُبُ اللّهُ لَهُ بها سَخَطَهُ إلى يَومِ يَلقاهُ . ^۲

۱۳ / ۲ . الحَثُّ عَلى تَركِ ما لا يَعني مِن الكلامِ

۳۶۳۴.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :مِن فِقهِ الرجُلِ قِلَّةُ كَلامِهِ فيما لا يَعنيهِ . ^۳

۳۶۳۲.علل الشرائعـ به نقل از زيد بن على ، از پدرانش عليهم السلام ـ :امام على عليه السلام به مردى كه در مسجد پيامبر خدا ، خود را به شكل زن در آورده بود ، فرمود : «از مسجد پيامبر خدا ، بيرون شو ، اى كسى كه پيامبر خدا ، لعنتش كرده است !
سپس فرمود : «شنيدم كه پيامبر خدا مى فرمايد : «لعنت خدا بر مردانى كه خود را شبيه زنان مى كنند ، و بر زنانى كه خود را شبيه مردان مى كنند» .

فصل سيزدهم : سخن

۱۳ / ۱ . اهمّيت سخن

۳۶۳۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :گاهى انسان ، سخنى خشنود كننده خدا مى گويد كه گمان نمى كند آن سخن ، بِدان جا برسد كه مى رسد و خداوند متعال ، به سبب آن سخن، خشنودى خود را تا روزى كه ديدارش كند، براى او مى نويسد، و گاهى انسان، سخنى ناخشنودكننده خداوند مى گويد كه گمان نمى كند آن سخن ، بِدان جا رسد كه مى رسد و خداوند ، به سبب آن سخن، ناخشنودى [و خشم ]خود را تا روزى كه ديدارش كند، براى او مى نويسد.

۱۳ / ۲ . ترغيب به ترك بيهوده گويى

۳۶۳۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :از فهميدگى مرد ، اين است كه كمتر سخنِ بيهوده مى گويد.

الفصل الثّاني عشر : اللّباس

۱۲ / ۱ . نِعمَةُ اللِّباس

« يَـبَنِىءَادَمَ قَدْ أَنزَلْنَا عَلَيْكُمْ لِبَاسًا يُوَ رِى سَوْءَ تِكُمْ وَرِيشًا وَلِبَاسُ التَّقْوَى ذَ لِكَ خَيْرٌ ذَ لِكَ مِنْ ءَايَـتِ اللَّهِ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ » . ^۱

۱۲ / ۲ . الألبِسةُ المَمنوعةُ في الدُّنيا

الكتاب

« جَنَّـتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَهَا يُحَلَّوْنَ فِيهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِن ذَهَبٍ وَ لُؤْلُؤًا وَلِبَاسُهُمْ فِيهَا حَرِيرٌ » . ^۲

«يَلْبَسُونَ مِن سُندُسٍ وَ إِسْتَبْرَقٍ مُّتَقَـبِلِينَ» . ^۳

الحديث

۳۶۲۷.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :إن كُنتُم تُحِبُّونَ حِليَةَ الجَنّةِ وحَريرَها فلا تَلبَسوها في الدّنيا . ^۴

۳۶۲۸.عنه صلى الله عليه و آله :مَن لَبِسَ الحَريرَ في الدُّنيا لَم يَلبَسْهُ في الآخِرَةِ . ^۵

۳۶۲۹.عنه صلى الله عليه و آله :لا يَستَمتِعُ بالحَريرِ مَن يَرجو أيّامَ اللّهِ . ^۶

۳۶۳۰.عنه صلى الله عليه و آله :مَن أخَذَ يَلبَسُ ثَوبا لِيُباهي بهِ لِيَنظُرَ النّاسُ إلَيهِ لَم يَنظُرِ اللّهُ إلَيهِ حتّى يَنزَعَهُ . ^۷

۳۶۳۱.تفسير القرطبي عن عائشة :إنّ أسماءَ بنتَ أبي بكرٍ دَخَلَت على رسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله وعلَيها ثِيابٌ رِقاقٌ ، فأعرَضَ عَنها رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله وقالَ لها : يا أسماءُ ، إنّ المرأةَ إذا بَلَغَتِ المَحيضَ لَم يَصلُحْ أن يُرى مِنها إلّا هذا ـ وأشارَ إلى وَجهِهِ وكفَّيهِ ـ . ^۸

فصل دوازدهم : لباس

۱۲ / ۱ . نعمت لباس

«اى فرزندان آدم! در حقيقت، ما براى شما لباسى فرو فرستاديم كه عورت هاى شما را پوشيده مى دارد و [ براى شما ]زينتى است، و بهترين جامه، [ لباس ] پرواست . اين، از نشانه هاى [ قدرت ]خداست. باشد كه متذكّر شوند» .

۱۲ / ۲ . لباس هايى كه در دنيا ممنوع است

قرآن

«[ در ]بهشت هاى هميشگى [ كه ]به آنها در خواهند آمد. در آن جا با دستبندهايى از زر و مرواريد، زيور مى يابند و در آن جا ، جامه شان پَرنيان خواهد بود» .

«پرنيانِ نازك و ديباى سِتَبر مى پوشند [ و ]برابر هم نشسته اند» .

حديث

۳۶۲۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اگر زيور و حريرِ بهشت را دوست داريد، آنها را در دنيا نپوشيد.

۳۶۲۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه در دنيا حرير بپوشد، در آخرت ، آن را نخواهد پوشيد.

۳۶۲۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :كسى كه به ايّام اللّه (نعمت هاى خداوند در بهشت) اميد بسته است، از [لباس ]حرير استفاده نمى كند.

۳۶۳۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس لباس فاخرى بپوشد تا مردم به او نگاه كنند، خداوند به او نمى نگرد تا زمانى كه آن را از تن ، بيرون آورد.

۳۶۳۱.تفسير القُرطُبىـ به نقل از عايشه ـ: اَسماء دختر ابو بكر، در حالى كه لباس هاى نازكى به تن داشت، نزد پيامبر خدا رفت. پيامبر خدا ، از او روى گردانْد و با اشاره به صورت و دست هاى خود فرمود: «اى اسماء! زن وقتى به سنّ قاعدگى رسيد، ديگر درست نيست كه از او جز اين قسمت ها ديده شود».