سه . خطر پرخورى
پرخورى در احاديث ، به شدّت نكوهيده است ؛ چرا كه از سلامت مى كاهد و شهوت را مى افزايد ، بدن را بدبو مى كند و زمينه را براى انواع بيمارى هاى جسمى و روحى فراهم مى سازد . پُرخورى ، جوهر نفس را تباه مى كند ، به نيروى تقوا و وَرَع ضربه مى زند ، بر تيزهوشى ، حجاب مى افكند و دل را سخت و تاريك مى سازد . شخص پُرخور ، خواب هاى آشفته مى بيند ، هنگام عبادت ، احساس كسالت مى نمايد و از اين رو ، عبادتش اندك است و از بساط قرب حضرت حق ، دور . و نهايت اين كه سيرى در دنيا ، موجب گرسنگى در آخرت خواهد شد .
پنج . ميزان مفيد خوراك
براى پيشگيرى از زيان هاى پُرخورى و بهره گيرى از منافع كم خورى ، پيشوايان اسلام توصيه كرده اند كه انسان پيش از آن كه اشتها داشته باشد ، چيزى ميل نكند و قبل از آن كه اشتهايش كاملاً از بين برود ، از خوردن دست بكشد :
كُل وأنتَ تَشتَهى وأمسِك وأنتَ تَشتَهى . ۱ زمانى كه اشتها دارى ، غذا بخور و تا هنوز اشتها دارى ، دست از غذا بكش .
شش . آداب غذا خوردن
آداب غذا خوردن ، به چند بخش تقسيم مى شود :
بخش يكم . نكاتى كه سزاوار است قبل از خوردن غذا رعايت شوند
نكاتى كه پيشوايان اسلام براى حضور بر سر سفره غذا توصيه كرده اند ، عبارت اند از : گذاشتن سبزيجات در سفره ، شستن دست ها و خشك نكردن آنها با هوله ، در آوردن كفش ها ، نشستن بر سر سفره با فروتنى ، سهيم كردنِ بيننده (اعم از انسان يا حيوان) در غذا ، و در آخر ، صدقه دادن از آن غذا و يا همانند آن .
بخش دوم . نكاتى كه بايد هنگام خوردن غذا رعايت شوند
اين نكات ، عبارت اند از :
الف ـ تدبّر در اين كه آنچه از انواع خوراكى ها مورد نياز بدن انسان است ، چگونه در نظام آفرينش پديد آمده است ؛
ب ـ آغاز كردن خوردن با نام و ياد آفريدگار ؛
