چكيده آداب «خوردن» از نگاه احاديث
رعايت موازين بهداشتى در خوردن و آشاميدن، يكى از مهم ترين عوامل سلامت، شادابى و طول عمر است . اگر مردم بدانند كه چه بايد بخورند، چه اندازه بخورند و چگونه غذا ميل كنند و دانسته خود را به كار بندند، بى ترديد ، بيشتر بيمارى ها از جامعه بشر رخت بر خواهد بست و آنان ، لذّت و شيرينى زندگى را خواهند چشيد .
ره نمودهاى اسلام در اين زمينه ، فوق العاده مهم و ارزشمندند كه با عنايت به عصر صدور آنها ، معجزه علمى پيشوايان دين محسوب مى شوند . در اين باره ، توجّه به دو نكته حائز اهمّيت است :
۱ . ره نمودهاى اسلام درباره خوردن ، تنها سلامت جسم را تضمين نمى كند ؛ بلكه متضمّن بهداشت جسم و جان انسان است .
۲ . از آن جا كه عقل و علم ، بر همه رازهاى آفرينش احاطه ندارند ، ممكن است حكمت برخى از ره نمودهاى اسلام براى دانش امروز ، مجهول باشند ؛ ولى بى ترديد ، اين به معناى بى دليل بودن آن ره نمودها نيست ، چنان كه حكمت شمارى از احكام اسلام در گذشته مجهول بود و امروز ، علم ، به راز آنها پى برده است .
و اينك اشاره اى كوتاه به آن ره نمودها :
يك . حلال بودن غذا
آنچه انسان مصرف مى كند ، بايد از راه مشروع تهيّه شده باشد . غذايى كه از راه نامشروع و تجاوز به حقوق ديگران تهيّه گردد ، اگرچه ممكن است براى سلامت جسم ضرر نداشته باشد ، امّا بى ترديد براى سلامت روان ، زيانبار است . علاوه نبايد براى شخص مصرف كننده زيانبار باشد و يا براى جامعه مفسده اى را در پى آورد همانند غذا خوردن در ظروف طلا و نقره يا غذا خوردن بر سر سفره اى كه مشروبات الكلى در آن قرار دارد .
دو . توصيه به كم خورى
پيشوايان دين ، ضمن تأكيد بر كم خورى ، منافع فراوانى را براى آن ذكر كرده اند ؛ مانند : تداوم سلامت بدن ، صفاى انديشه ، نورانيت دل ، رهايى از دام شيطان ، بهره گيرى از ملكوت هستى ، نزديكى به خداوند متعال و استفاده بهتر از عبادت او .
