۳۴۷۷.سنن أبي داوود عن أبي الأحوَصِ عن أبيهِ :أتَيتُ النَّبيَّ صلى الله عليه و آله في ثَوبٍ دُونٍ ، فقالَ : ألكَ مالٌ ؟ قالَ : نَعَم . قالَ : مِن أيِّ المالِ ؟ قالَ : قد آتانيَ اللّهُ مِن الإبِلِ والغَنَمِ والخَيلِ والرَّقيقِ . قالَ : فإذا آتاكَ اللّهُ مالاً فليُرَ أثَرُ نِعمَةِ اللّهِ علَيكَ وكَرامَتُهُ . ۱
۲ / ۷ . تَمامُ النِّعمَةِ
۳۴۷۸.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :مَن أمسى وأصبحَ وعِندَهُ ثَلاثٌ فقد تَمَّت علَيهِ النِّعمَةُ في الدُّنيا : مَن أصبَحَ وأمسى مُعافىً في بَدَنِهِ ، آمِنا في سَرْبِهِ ، عِندَهُ قُوتُ يَومِهِ ، فإن كانَت عِندَهُ الرّابِعَةُ فَقد تَمَّت علَيهِ النِّعمَةُ في الدُّنيا والآخِرَةِ ؛ وهُو الإيمانُ . ۲
۳۴۷۹.سنن الترمذي عن معاذ بن جبل عن رسول اللّه صلى الله عليه و آلهـ لرجُلٍ يَدعو ويَسألُ اللّهَ تَمامَ النِّعمَةِ ـ: أيُّ شَيءٍ تَمامُ النِّعمَةِ ؟ قالَ : دَعوَةٌ دَعَوتُ بها أرجو بها الخَيرَ . قالَ : فإنَّ مِن تَمامِ النِّعمَةِ دُخولَ الجَنَّةِ والفَوزَ مِن النّارِ . ۳
الفصل الثّالث : الرّحمة
۳ / ۱ . تَعَهُّدُ اللّهِ بِالرَّحمَةِ
الكتاب
« وَإِذَا جَآءَكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِـئايَـتِنَا فَقُلْ سَلَـمٌ عَلَيْكُمْ كَتَبَ رَبُّكُمْ عَلَى نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ أَنَّهُ مَنْ عَمِلَ مِنكُمْ سُوءَا بِجَهَــلَةٍ ثُمَّ تَابَ مِن بَعْدِهِ وَأَصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ » . ۴
۳۴۷۷.سنن أبى داوودـ به نقل از ابو الأحوص ، از پدرش ـ: با جامه اى پست [و ارزان قيمت] ، خدمت پيامبر خدا رسيدم. فرمود : «آيا ثروتى دارى؟» .
گفت[م] : آرى.
فرمود : «چه مالى دارى؟» .
گفت[م] : خداوند ، شتر و گوسفند و گاو و بَرده به من داده است.
فرمود : «پس اگر خداوند به تو ثروتى داده است، بايد نشانه نعمت و كرامتى كه ارزانى ات داشته است ، در تو ديده شود» .
۲ / ۷ . نعمت تمام
۳۴۷۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه شب و روزِ خود را سپرى كند و از سه چيزْ برخوردار باشد ، نعمت دنيا بر او تمام شده است : كسى كه بامداد و شامگاهش را در تن درستى و آسودگى خاطر گذراند و خوراك روز خود را داشته باشد ، و اگر چهارمين نعمت را هم داشته باشد، نعمت دنيا و آخرت را به تمامى دارد و آن نعمت ، ايمان است.
۳۴۷۹.سنن الترمذىـ به نقل از مُعاذ بن جبل ـ: پيامبر خدا ، به مردى كه دعا مى كرد و از خداوند ، نعمت تمام را مى طلبيد ، فرمود : «نعمت تمام چيست؟» .
گفت : دعايى كه بِدان ، خدا را بخوانم و اميد خير از آن داشته باشم.
فرمود : «تماميّت نعمت، رفتن به بهشت و رَستن از آتش است» .
فصل سوم : رحمت
۳ / ۱ . خداوند ، رحمت را تعهّد كرده است
قرآن
«و چون كسانى كه به آيات ما ايمان دارند، نزد تو بيايند، بگو: «درود بر شما! پروردگارتان ، رحمت را بر خود مقرّر كرده كه هر كس از شما به نادانى كارِ بدى كند و آن گاه به توبه و صلاح آيد، پس وى ، آمرزنده مهربان است»» .