ب ـ الأَنبياء

« قُلْ هَـذِهِ سَبِيلِى أَدْعُواْ إِلَى اللَّهِ عَلَى بَصِيرَةٍ أَنَا وَ مَنِ اتَّبَعَنِى وَ سُبْحَـنَ اللَّهِ وَ مَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ » . ^۱

ج ـ أهل البيت عليهم السلام

۲۹۶.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :أنا وعَلِيٌّ أبَوا هذِهِ الاُمَّةِ ، مَن عَرَفَنا فَقَد عَرَفَ اللّهَ عز و جل ، ومَن أَنكَرَنا فَقَد أنكَرَ اللّهَ عز و جل . ^۲

۱ / ۳ . فِطرَةُ التَّوحيدِ

الكتاب

« فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِى فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا لَا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذَ لِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَ لَـكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ » . ^۳

الحديث

۲۹۷.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :كُلُّ مَولودٍ يُولَدُ عَلَى الفِطرَةِ حَتّى يُعرِبَ ^۴ عَنهُ لِسانُهُ ، فإِذا أعرَبَ عَنهُ لِسانُهُ إِمّا شاكِرا وإِمّا كَفورا . ^۵

۲۹۸.عنه صلى الله عليه و آله :كُلُّ نَسَمَةٍ تولَدُ عَلَى الفِطرَةِ حَتّى يُعرِبَ عَنها لِسانُها ، فَأَبَواها يُهَوِّدانِها ويُنَصِّرانِها . ^۶

ب ـ پيامبران

قرآن

«بگو: اين است راه من، كه من و هر كس پيروى ام كرد ، با بينايى به سوى خدا دعوت مى كنيم ؛ و منزّه است خدا، و من از مشركان نيستم» .

حديث

ج ـ اهل بيت عليهم السلام

۲۹۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :من و على ، پدران اين امّتيم . هر كس ما را بشناسد ، خداى عز و جل را شناخته است و هر كس ما را نشناسد ، خداى عز و جل را نشناخته است .

۱ / ۳ . فطرت توحيدى

قرآن

«پس روى خود را با گرايش تمام به حق ، به سوى اين دين كن، با همان سرشتى كه خدا مردم را بر آن سرشته است. آفرينش خداوند ، تغييرپذير نيست. اين است همان دين پايدار ؛ ولى بيشتر مردم نمى دانند» .

حديث

۲۹۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر مولودى ، بر فطرت [توحيدى ]متولّد مى شود تا آن كه زبان بگشايد ^۷ ] و به رشد برسد] . چون زبان گشود ، يا شاكر مى شود و يا كافر .

۲۹۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر انسانى ، بر فطرت [توحيدى ]به دنيا مى آيد تا آن كه زبان بگشايد و پدر و مادرش ، او را يهودى و يا مسيحى كنند .

۳ . شناخت خدا از طريق شهود قلبى

كامل ترين تفسير شناخت خدا با خدا ، شناخت او از طريق شهود قلبى است كه : «آفتاب آمد دليل آفتاب» . در شمارى از احاديث ، بدين گونه از تفسير اشاره شده ؛ از جمله آنچه در احاديث ، از صُحُف ادريس ، نقل شده است :
بِالحَقِّ عُرِفَ الحَقُّ ، و بِالنّورِ أُهتُدِىَ إِلَى النّورِ وَ بِالشَّمسِ أُبصِرَتِ الشَّمسُ . ^۱ با حق ، حق شناخته مى شود و با نور ، به نور رَه بُرده مى شود و با خورشيد ، خورشيد، ديده مى شود.