۷ / ۷ . الأَكابِرُ

۱۲۷۳.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :البَرَكَةُ مَعَ أكابِرِكُم . ^۱

۱۲۷۴.عنه صلى الله عليه و آله :الخَيرُ مَعَ أكابِرِكُم . ^۲

۷ / ۸ . أهلُ المَعروفِ

۱۲۷۵.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :أحِبُّوا المَعروفَ وأهلَهُ ؛ فَوَالَّذي نَفسي بِيَدِهِ إنَّ البَرَكَةَ وَالعافِيَةَ مَعَهُما . ^۳

الفصل الثّامن : حيوانات ذات بركة

۱۲۷۶.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :إنَّ في أبوالِ الإِبِلِ وألبانِها شِفاءً لِلذَّرِبَةِ بُطونُهُم . ^۴

۱۲۷۷.عنه صلى الله عليه و آله :عَلَيكُم بِالغَنَمِ وَالحَرثِ ؛ فَإِنَّهُما يَروحانِ بِخَيرٍ ويَغدُوانِ بِخَيرٍ . ^۵

۱۲۷۸.الإمام الباقر عليه السلام :قالَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله لِعَمَّتِهِ : ما يَمنَعُكِ أن تَتَّخِذي في بَيتِكِ بَرَكَةً؟
قالَت : يا رَسولَ اللّهِ ، ومَا البَرَكَةُ؟
قالَ : شاةٌ تُحلَبُ ؛ فَإِنَّهُ مَن كانَ في دارِهِ شاةٌ تُحلَبُ أو نَعجَةٌ أو بَقَرَةٌ تُحلَبُ فَبَرَكاتٌ كُلُّهُنَّ . ^۶

۱۲۷۹.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :الخَيلُ مَعقودٌ في نَواصيهَا الخَيرُ إلى يَومِ القِيامَةِ . ^۷

۱۲۸۰.عنه صلى الله عليه و آله :الشّاةُ فِي الدّارِ بَرَكَةٌ ، والدَّجاجُ فِي الدّارِ بَرَكَةٌ . ^۸

۷ / ۷ . بزرگان

۱۲۷۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بركت، با بزرگان شماست.

۱۲۷۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خير، همراه بزرگان شماست.

۷ / ۸ . اهل نيكى

۱۲۷۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :نيكى و نيكوكاران را دوست بداريد. سوگند به آن كه جانم به دست اوست، بركت و تن درستى، با نيكى و نيكوكاران است.

فصل هشتم : حيوانات بابركت

۱۲۷۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :در ادرار و شير شتر ، درمانى براى مبتلايان به ذَرِب ^۹ است.

۱۲۷۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :گوسفنددارى و كشاورزى كنيد، كه اين دو با خير ، بيرون مى روند و با خير [ و بركت]برمى گردند.

۱۲۷۸.امام باقر عليه السلام :پيامبر خدا به عمّه اش فرمود : «چرا در خانه ات بركتى نگه نمى دارى؟» .
گفت: اى پيامبر خدا! بركت چيست؟
فرمود: «گوسفندى كه دوشيده مى شود. همانا در خانه هر كس گوسفندى يا ميشى و يا گاوى باشد كه دوشيده مى شود ، همه اينها بركت اند».

۱۲۷۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :در پيشانى اسب ها تا روز قيامت، خير ، گِرِه خورده است.

۱۲۸۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :گوسفند در خانه، بركت است. مرغ در خانه، بركت است.

۷ / ۴ . الجَماعَة

۱۲۶۸.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :الجَماعَةُ بَرَكَةٌ ، وَالفُرقَةُ عَذابٌ . ^۱

۱۲۶۹.عنه صلى الله عليه و آله :كُلوا جَميعا ولا تَفَرَّقوا ؛ فَإِنَّ البَرَكَةَ مَعَ الجَماعَةِ . ^۲

۷ / ۵ . المُؤمِن

۱۲۷۰.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :إنَّ اللّهَ عز و جل إذا رَأى أهلَ قَريَةٍ قَد أسرَفوا فِي المَعاصي وفيها ثَلاثُ نَفَرٍ مِنَ المُؤمِنينَ ، ناداهُم ـ جَلَّ جَلالُهُ وتَقَدَّسَت أسماؤُهُ ـ :
يا أهلَ مَعصِيَتي ، لَولا فيكُم مِنَ المُؤمِنينَ المُتَحابّينَ بِجَلالي ، العامِرينَ بِصَلاتِهِم أرضي ومَساجِدي ، وَالمُستَغفِرينَ بِالأَسحارِ خَوفا مِنّي ، لَأَنزَلتُ بِكُم عَذابي ثُمَّ لا اُبالي . ^۳

۷ / ۶ . البَناتُ

۱۲۷۱.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :نِعمَ الوَلَدُ البَناتُ ؛ مُلطِفاتٌ ، مُجَهِّزاتٌ ، مُؤنِساتٌ ، مُبارَكاتٌ ، مُفَلِّياتٌ . ^۴

۱۲۷۲.عنه صلى الله عليه و آله :رَحِمَ اللّهُ أبَا البَناتِ ، البَناتُ مُبارَكاتٌ مُحَبَّباتٌ ، وَالبَنونَ مُبَشِّراتٌ ، وهُنَّ الباقِياتُ الصّالِحاتُ . ^۵

۷ / ۴ . جماعت

۱۲۶۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :جماعت ، بركت است و تفرقه، عذاب.

۱۲۶۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :با هم غذا بخوريد و پراكنده نباشيد، كه بركت با جماعت است.

۷ / ۵ . مؤمن

۱۲۷۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هرگاه خداوند عز و جل ، اهل آبادى اى را ببيند كه در گناهان ، زياده روى مى كنند و در ميان آنان ، سه نفر باايمان هست، به آنان خطاب مى كند : «اى كسانى كه نافرمانى ام مى كنيد! اگر ميان شما مؤمنانى نبودند كه در پرتو جلالِ من ، ^۶ با هم دوستى كنند و با نمازشان زمين و مساجد مرا آباد سازند و سحرگاهان، از بيم من به استغفار بپردازند ، عذابم را بر شما نازل مى كردم و باكى هم نداشتم» .

۷ / ۶ . دختران

۱۲۷۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :دختران، خوبْ فرزندانى اند؛ داراى عاطفه، مهيّا كننده ، همدم، داراى بركت، و پاكيزه كننده اند .

۱۲۷۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :رحمت خدا بر پدرى كه داراى دخترانى است! دختران، داراى بركت و دوست داشتنى اند و پسران، بشارت آورند . دختران، باقيات الصالحات (بازماندگان شايسته)اند.