قابل اعتماد دانسته است . ۱
اربلى ، در اين كتاب ، در چند جا، اشعارى منسوب به امام حسين عليه السلام را از ديوان أبى مخنف نقل كرده كه نشان دهنده وجود ديوانى از اشعار امام حسين عليه السلام با گردآورى ابو مخنف در روزگار اربلى است . از اين رو ، كشف الغمّة ، افزون بر برقرارى اتّصال ميان منقولات قرون نخستين و قرون بعد ، ما را با برخى از آنچه در طول زمان مفقود شده است ، نيز آشنا مى سازد .
۳۲. سِيَرُ أعلام النبلاء
شمس الدين محمّد بن احمد بن عثمان ذهبى (م ۷۴۸ ق) ، از عالمان بسيار مشهور و پركار اهل سنّت در قرن هشتم است . او رجال شناس ، مورّخ و محدّث بزرگ شام در دوره اقتدار مَماليك است . وى كتاب هاى فراوانى نگاشت ؛ امّا دو اثر بزرگ او ، يعنى تاريخ الإسلام و سير أعلام النبلاء ، از بقيّه آثارش مشهورتر است . ذهبى با پشتوانه علمى حاصل از مطالعات بسيار و پيگير خود ، از جمله تلخيص حدود پنجاه كتاب از پيشينيان ، توانست تاريخ الإسلام را ـ كه يكى از بزرگ ترين كتاب ها در شرح حال بزرگان هفت قرن نخست اسلام است ـ ، بنويسد . او محدّث عصر خود، لقب گرفت و در بسيارى از دار الحديث هاى دمشق و قاهره، مَنصب استادى يافت.
ذهبى در شرح حال امام حسين عليه السلام با عنوان الحسين الشهيد ، به طور گسترده، به زندگى امام حسين عليه السلام پرداخته و افزون بر آنچه در شرح حال افراد مى آورند (مانند : نسب ، تاريخ ولادت و درگذشت) ، به مناقب و فضايل امام حسين عليه السلام نيز اشاره كرده و پيشگويى هايى را درباره شهادت ايشان آورده و به برخى مطالب مهمّ واقعه كربلا و حواشى آن و حتّى حوادث پس از شهادت پرداخته است .
ذهبى از آن جا كه رجال شناس خبيرى نيز بوده ، كوشش نموده كه گزارش هاى
