۲ / ۱ ـ ۳
على عليه السلام ، آن دو را پسران پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ناميد
۳۴۰.الأمالى ، صدوقـ به نقل از ابن عبّاس ، در يادكرد بيمارى پيامبر خدا صلى الله عليه و آله كه منجر به رحلت ايشان شد ـ: پيامبر خدا صلى الله عليه و آله [از خانه ]بيرون آمد و نمازى كوتاه با مردم خواند . سپس فرمود : «على بن ابى طالب و اُسامة بن زيد را برايم فرا بخوانيد» .
آن دو آمدند و پيامبر صلى الله عليه و آله يك دستش را بر ميان گردن و شانه على عليه السلام و دست ديگرش را بر اسامه نهاد و فرمود : «مرا نزد فاطمه ببريد» .
آن دو ، پيامبر صلى الله عليه و آله را نزد فاطمه عليهاالسلام بردند تا آن كه پيامبر صلى الله عليه و آله سرش را در دامان او نهاد [و شنيد] حسن و حسين عليهماالسلام با گريه و ناله مى گفتند : جانمان فداى جان تو ، و صورتمان سپر روى تو !
پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود : «اى على! اينان چه كسانى اند؟» .
على عليه السلام گفت : اين دو ، پسرانت حسن و حسين هستند .
پيامبر صلى الله عليه و آله دست در گردن آنها انداخت و هر دو را بوسيد .
۳۴۱.نهج البلاغة : امام على عليه السلامـ در بخشى از سخنش در جنگ صِفّين ، هنگامى كه پسرش حسن عليه السلام را ديد كه به سوى مبارزه مى شتابد ـ: اين پسر را برايم نگاه داريد تا خانه خرابم نكند ، كه به هيچ روى ، مرگ اين دو (يعنى حسن و حسين عليهماالسلام) را نمى توانم ببينم تا نسل پيامبر صلى الله عليه و آله از طريق آنها دوام يابد.
