حُسَينٌ سِبطٌ مِنَ الأَسباطِ . ^۱
حسين ، سِبطى از اسباط است
الحَسَنُ وَالحُسَينُ سِبطانِ مِنَ الأَسباطِ . ^۲
حسن و حسين ، دو سِبط از اَسباط اند .
... قيلَ : يا رَسولَ اللّهِ فَكَمِ الأَئِمَّةُ بَعدَكَ ؟ فَقالَ : عَدَدُ الأَسباطِ . ^۳
گفته شد : اى پيامبر خدا! امامان پس از تو ، چند نفرند؟ فرمود : «به تعداد اَسباط» .
أنا خَيرُ النَّبِيّينَ ، ووَصِيّى خَيرُ الوَصِيّين، وإنَّ سِبَطَىَّ خَيرُ الأَسباطِ ... الحَسَنُ وَالحُسَينُ سِبطا هذِهِ الاُمَّةِ ، وإنَّ الأَسباطَ كانوا مِن وُلدِ يَعقوبَ ، وكانُوا اثنَى عَشَرَ رَجُلاً، وإنَّ الأَئِمَّةَ بَعدِى اثنا عَشَرَ مِن أهلِ بَيتى . ^۴
من ، بهترينِ پيامبرانم ، و وصىّ من ، بهترين وصىّ است ، و سِبط من ، بهترين اَسباط است . ... حسن و حسين ، دو سِبط اين امّت هستند ، و اَسباط ، از فرزندان يعقوب ، دوازده مرد بودند ، و امامان پس از من ، دوازده تن از خاندانم هستند .
إنَّ الأَئِمَّةَ بَعدَ رَسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله اثنا عَشَرَ عَدَدَ الأَسباطِ . ^۵
امامان پس از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ، دوازده نفر به تعداد اَسباط هستند .

همان معناى لغوى است) . در اين آيه ، از «اَسباط» به «اُمَم» نيز تعبير شده است .
براى هر قومى ، امامى بوده كه برخى آيات و احاديث ، از آنان ، گاه به «اَسباط» ، ^۱ گاه به «ائمّه» ^۲ و گاه به «نقيب» ^۳ و «نُقَباء» تعبير كرده اند . البتّه اين نقيبان ، تماما از تيره و تبار انبيا عليهم السلام بوده اند .
در اين دسته از آيات و احاديث، مراد از «سِبط» و «اَسباط» ، كسانى هستند كه علاوه بر اين كه از نسل پيامبران الهى اند ، خود از امامان و نقيبانى هستند كه براى كار پيشوايى خلق ، برگزيده شده اند و به نوعى با مبدأ وحى ، پيوند دارند. به اين نمونه ها توجّه كنيد :
«وَمَآ أُنزِلَ عَلَيْنَا وَمَآ أُنزِلَ عَلَى إِبْرَ هِيمَ وَإِسْمَـعِيلَ وَإِسْحَـقَ وَيَعْقُوبَ وَالْأَسْبَاطِ وَمَآ أُوتِىَ مُوسَى... . ^۴ آنچه بر ما نازل شده و آنچه بر ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و اَسباط نازل شده و آنچه به موسى داده شد» .