373
دانشنامه امام حسين عليه السلام بر پايه قرآن و حديث - جلد اوّل

۲۳۸.أنساب الأشرافـ به نقل از عوف بن حارثه مُرّى ـ: رَباب ، سَكينه را براى حسين عليه السلام به دنيا آورد . عبد اللّه بن حسن بن على بن ابى طالب ، نخستين بار او را به همسرى برگزيد و سپس در گذشت .
سكينه ، پس از او با مُصعَب بن زبير ، ازدواج كرد و فاطمه را كه در كودكى در گذشت ، براى او به دنيا آورد . مُصعَب نيز كشته شد و سكينه مى گفت : اى اهل كوفه ! خدا شما را لعنت كند! در كودكى ، مرا يتيم كرديد و در بزرگى ، بيوه .
عبد الملك بن مروان ، از او خواستگارى كرد ؛ امّا او امتناع ورزيد و عبد اللّه بن عثمان بن عبد اللّه بن حكيم بن حِزام بن خُوَيلِد و سپس اصبغ بن عبد العزيز بن مروان ، با او ازدواج كردند ؛ امّا اصبغ پيش از عروسى ، از او جدا شد ؛ زيرا عبد الملك ، او را از اين ازدواج ، باز داشت .
همچنين گفته مى شود كه او را براى اصبغ به مصر بردند ؛ امّا او را مُرده يافت .
پس از آن ، زيد بن عمرو بن عثمان و سپس ابراهيم بن عبد الرحمان بن عوف ، با او ازدواج كردند ؛ امّا ابراهيم با او عروسى نكرد و سكينه هم به او خشنود نشد و خود را برگزيد (طلاق گرفت) .

۲۳۹.نسبُ قريش :سكينه ، دختر حسين عليه السلام ، نزد مُصعَب بن زبير بود . سپس به همسرى عبد اللّه بن عثمان بن عبد اللّه بن حكيم بن حِزام بن خُوَيلِد ، در آمد و حكيم ، عثمان ـ كه همان قُرَين است ـ و رَبيحه را برايش به دنيا آورد . سپس سكينه ، به همسرى زيد بن عمرو بن عثمان بن عفّان در آمد .
پس از او ، ابراهيم بن عبد الرحمان بن عوف ، او را به عقد خود در آورد ؛ امّا ازدواجشان به سرانجام نرسيد و هشام بن عبد الملك ، ميان آن دو جدايى انداخت .
سپس به همسرى اَصبغ بن عبد العزيز بن مروان در آمد و براى او به مصر برده شد ؛ امّا او را مُرده يافت .


دانشنامه امام حسين عليه السلام بر پايه قرآن و حديث - جلد اوّل
372

۲۳۸.أنساب الأشراف عن عوف بن حارثة المري :وَلَدَتِ الرَّبابُ لِلحُسَينِ عليه السلام سُكَينَةَ بِنتَ الحُسَينِ ، تَزَوَّجَها عَبدُ اللّهِ بنُ الحَسَنِ بنِ عَلِيِّ بنِ أبي طالِبٍ عليه السلام ، وكانَ أبا عُذرِها ۱ ، فَماتَ عَنها ، ثُمَّ خَلَفَ عَلَيها مُصعَبُ بنُ الزُّبَيرِ ، فَوَلَدَت لَهُ فاطِمَةَ ـ ماتَت صَغيرَةً ـ فَقُتِلَ عَنها ، وكانَت تَقولُ : لَعَنَكُمُ اللّهُ يا أهلَ الكوفَةِ! أيتَمتُموني صَغيرَةً ، وأرمَلتُموني كَبيرَةً .
وخَطَبَها عَبدُ المَلِكِ بنُ مَروانَ فَأَبَتهُ ، فَتَزَوَّجَها عَبدُ اللّهِ بنُ عُثمانَ بنِ عَبدِ اللّهِ بنِ حَكيمِ بن حِزامِ بنِ خُوَيلِدٍ ، ثُمَّ الأَصبَغُ بنُ عَبدِ العَزيزِ بنِ مَروانَ ، فَفارَقَها ولَم يَدخُل بِها ، وذلِكَ أنَّ عَبدَ المَلِكِ نَهاهُ عَنها . ويُقالُ : بَل حُمِلَت إلى مِصرَ ، فَلَمّا قَدِمَتها وَجَدَتهُ قَد ماتَ ، فَتَزَوَّجَها زَيدُ بنُ عَمرِو بنِ عُثمانَ ، ثُمَّ إبراهيمُ بنُ عَبدِ الرَّحمنِ بنِ عَوفٍ ، لَم يَدخُل عَلَيها ولَم تَرضَ بِهِ ، اختارَت نَفسَها . ۲

۲۳۹.نسب قريش :كانَت سُكَينَةُ بِنتُ حُسَينٍ عليه السلام عِندَ مُصعَبِ بنِ الزُّبَيرِ . ثُمَّ خَلَفَ عَلَيها عَبدُ اللّهِ بنُ عُثمانَ بنِ عَبدِ اللّهِ بنِ حَكيمِ بنِ حِزامِ بنِ خُوَيلِدٍ ، فَوَلَدَت لَهُ حَكيما
وعُثمانَ ـ وهُوَ قُرَينٌ ـ ورَبيحَةَ ثُمَّ خَلَفَ عَلى سُكَينَةَ زَيدُ بنُ عَمرِو بنِ عُثمانَ بنِ عَفّانَ .
ثُمَّ خَلَفَ عَلَيها إبراهيمُ بنُ عَبدِ الرَّحمنِ بنِ عَوفٍ ، فَلَم يَتِمَّ نِكاحُهُ ، فَرَّقَ بَينَهُما هِشامُ بنُ عَبدِ المَلِكِ .
ثُمَّ خَلَفَ عَلَيهَا الأَصبَغُ بنُ عَبدِ العَزيزِ بنِ مَروانَ بنِ الحَكَمِ ، فَحُمِلَت إلَيهِ بِمِصرَ ، فَوَجَدَتهُ قَد ماتَ . ۳

1.العُذرَة : البكارة ، والعَذراء : البِكر ، ويقال : فلان أبو عُذرِها ، إذا كان هو الذي افترعها وافتضّها (الصحاح : ج ۲ ص ۷۳۸ «عذر») .

2.أنساب الأشراف : ج ۲ ص ۴۱۶ ، المحبّر : ص ۴۳۸ .

3.نسب قريش : ص ۵۹ وراجع : وفيات الأعيان : ج ۲ ص ۳۹۴ .

  • نام منبع :
    دانشنامه امام حسين عليه السلام بر پايه قرآن و حديث - جلد اوّل
    سایر پدیدآورندگان :
    جمعی از پژوهشگران
    تعداد جلد :
    16
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    01/01/1388
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 6199
صفحه از 494
پرینت  ارسال به