۵ / ۳
رَباب
رَباب ، يكى ديگر از همسران امام حسين عليه السلام است. پدرش ، امرؤ القيس بن عَدى، ۱ از مسيحيان شام بود كه در روزگار خلافت عمر ، اسلام آورد و مادرش ، هند دختر ربيع بن مسعود است. وى را زنى زيبارو، خردمند، بافضيلت و شاعر ، توصيف كرده اند. رَباب ، مادر سَكينه و عبد اللّه است ۲ كه به همراه فرزندانش در كربلا حضور داشت و به همراه اُسرا به شام رفت. ۳ شعر امام حسين عليه السلام در مدح او و سَكينه، نشان دهنده علاقه فراوان امام عليه السلام به آنان است. ۴
رَباب ، پس از شهادت همسرش امام حسين عليه السلام ، يك سالْ بيشتر زنده نماند و در تمام اين مدّت، به زير سايه نرفت و برخى گفته اند در كنار مزار امام حسين عليه السلام به سوگ نشست و سپس از غم فراق او از دنيا رفت.
اين اشعار ، در رثاى امام حسين عليه السلام از او نقل شده است:
وا حُسَينا ! [ هيچ گاه ] حسين را از ياد نخواهم بردكه نيزه هاى دشمنان ، بدن او را چاك چاك كرد .
در كربلا به نيرنگ ، او را بر زمين زدندخداوند ، كران تا كرانِ كربلا را سيراب نكند !
پس از شهادت امام حسين عليه السلام ، اشراف قريش از او خواستگارى كردند؛ ولى او تن به ازدواج نداد. برخى منابع ، مرگ او را در زمان حيات امام حسين عليه السلام دانسته اند.
اطّلاعات ديگرى از ولادت و زندگى رَباب ، در دست نيست.
1.اسامى اجداد وى ، با اختلاف بيان شده اند . در بعضى نقل ها ، رباب بنت انيف بن حارثة بن لام طايى و در بعضى ديگر ، رباب بنت القاسم بن اوس بن عدى نيز آمده است .
2.مؤلّف الحدائق الورديّة ، در يك جا (ج ۱ ص ۱۷۷) ، مادر امام زين العابدين عليه السلام و عبداللّه را يكى مى داند ؛ امّا در جاى ديگر (ص ۱۲۰) ، مادر عبد اللّه را رباب گرفته است .
3.ر. ك: ج۸ ص ۲۰۴ (بخش نهم / فصل ششم / سخنى در باره اسيران و بازماندگان واقعه كربلا).
4.امام عليه السلام اين شعر را قبل از ولادت عبد اللّه سروده است و لذا ابراز محبّت نسبت به اين دو ، منافاتى با محبّت ايشان نسبت به عبد اللّه ندارد .
