۱۴۶.كتاب من لا يحضره الفقيهـ از امام باقر عليه السلام ـ: پيامبر صلى الله عليه و آله براى نماز ، بيرون آمد ، در حالى كه حسين عليه السلام را بر گردن خود ، سوار كرده بود و حسين عليه السلام هنوز زبان نگشوده بود ، به طورى كه مى ترسيدند كه گُنگ باشد و نتواند سخن بگويد .
مردم ، پشت سرِ پيامبر صلى الله عليه و آله صف هاى نماز جماعت را درست كردند و پيامبر صلى الله عليه و آله حسين عليه السلام را بر جانب راستش ايستاند . پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ، نماز را با تكبير ، آغاز كرد و حسين عليه السلام هم تكبير گفت . چون پيامبر خدا صلى الله عليه و آله تكبير او را شنيد ، دوباره تكبير گفت و حسين عليه السلام هم تكبير گفت ، تا آن كه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ، هفت تكبير گفت و حسين عليه السلام هم هفت تكبير گفت و سنّت [ هفت بار تكبير گفتن در آغاز نماز ] ، بر اين اساس ، جارى شد . ۱
۱۴۷.تهذيب الأحكامـ به نقل از حفص ، از امام صادق عليه السلام ـ: پيامبر خدا صلى الله عليه و آله در نماز و حسين بن على عليه السلام در كنارش بود . پيامبر خدا صلى الله عليه و آله تكبير گفت ؛ امّا حسين عليه السلام نتوانست تكبير بگويد .
سپس [دوباره] پيامبر صلى الله عليه و آله تكبير گفت ؛ امّا حسين عليه السلام نتوانست تكبير بگويد . پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ، پيوسته تكبير مى گفت و حسين عليه السلام تلاش مى كرد ؛ ولى از عهده بر نمى آمد و نتوانست تا آن كه پيامبر صلى الله عليه و آله هفت تكبير گفت و حسين عليه السلام توانست در هفتمين تكبير پيامبر صلى الله عليه و آله ، از عهده تكبير گفتن بر آيد ؛ و اين ، سنّت شد .
