۱۱۴.المناقب ، ابن شهرآشوب :فاطمه عليهاالسلام هنگامى كه حسين عليه السلام را به دنيا آورد ، بيمار شد و شيرش خشك گرديد . پيامبر صلى الله عليه و آله زن شيردهى را جستجو كرد ؛ امّا نيافت . پس خود نزد حسين عليه السلام مى آمد و انگشت شَستش را در دهان او مى نهاد و حسين عليه السلام آن را مى مكيد . خداوند ، روزى اى در انگشت شست پيامبر صلى الله عليه و آله نهاده بود كه حسين عليه السلام را با آن ، تغذيه مى كرد .

۱۱۵.المناقب ، ابن شهرآشوبـ به نقل از ربيع بن خَيثَم ـ: مسلمانان ، دچار بى آبى شديدى شدند . فاطمه عليهاالسلام ، حسن و حسين عليهماالسلامرا نزد پيامبر صلى الله عليه و آله آورد و گفت : اى پيامبر خدا! اين دو ، كوچك اند و تاب تشنگى ندارند .
پيامبر صلى الله عليه و آله ، حسن عليه السلام را فرا خواند و زبانش را در اختيار او نهاد و حسن عليه السلام ، آن را مكيد تا سيراب شد . سپس حسين عليه السلام را خواند و زبانش را در اختيار او نهاد و حسين عليه السلام ، آن را مكيد تا سيراب شد .

۱۱۴.المناقب لابن شهرآشوب :اِعتَلَّت فاطِمَةُ عليهاالسلام لَمّا وَلَدَتِ الحُسَينَ عليه السلام وجَفَّ لَبَنُها ، فَطَلَبَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله مُرضِعا فَلَم يَجِد ، فَكانَ يَأتيهِ فَيُلقِمُهُ ^۱ إبهامَهُ فَيَمُصُّها ، ويَجعَلُ اللّهُ لَهُ في إبهامِ رَسولِ اللّهِ رِزقا يَغذوهُ . ^۲

۱۱۵.المناقب لابن شهرآشوب عن الربيع بن خيثم :عَطِشَ المُسلِمونَ عَطَشا شَديدا ، فَجاءَت فاطِمَةُ بِالحَسَنِ وَالحُسَينِ عليهم السلام إلَى النَّبِيِّ صلى الله عليه و آله ، فَقالَت : يا رَسولَ اللّهِ! إنَّهُما صَغيرانِ لا يَحتَمِلانِ العَطَشَ . فَدَعَا الحَسَنَ عليه السلام فَأَعطاهُ لِسانَهُ ، فَمَصَّهُ حَتَّى ارتَوى ، ثُمَّ دَعَا الحُسَينَ فَأَعطاهُ لِسانَهُ ، فَمَصَّهُ حَتَّى ارتَوى . ^۳