فصل دوم : از مدينه تا مكّه
۲ / ۱
ديدن پيامبر صلّي الله عليه و آله در خواب به هنگام وداع با قبر ايشان
۹۷۲.الأمالى ، صدوقـ به نقل از عبد اللّه بن منصور ، از امام صادق ، از پدرش ، از جدّش امام زين العابدين عليهم السلام ـ: چون شب شد، [حسين عليه السلام ]براى وداع با قبر پيامبر صلى الله عليه و آله به مسجد النبى رفت . چون نزديك قبر شد ، نورى از داخل درخشيد و وى به جاى خود باز گشت.
چون دومين شب رسيد ، به مسجد رفت تا با قبر ، وداع كند. به نماز ايستاد و نماز را طولانى كرد . در حال سجده ، خواب ، او را ربود . پيامبر صلى الله عليه و آله نزد او آمد. حسين عليه السلام را به آغوش گرفت و او را به سينه چسبانيد و شروع كرد ميان چشمان او را بوسيدن و مى فرمود : «پدرم به فدايت ! مى بينم كه در ميان گروهى از اين امّت ، در خون خود غلتيده اى ، در حالى كه اميد شفاعت مرا نيز دارند ! آنان را نزد خداوند ، بهره و نصيبى نيست . فرزندم ! تو نزد پدر و مادر و برادرت مى آيى ـ و آنان شيفته ديدار تو اند ـ و براى تو در بهشت ، جايگاه هايى است كه جز با شهادت ، بِدان دست نمى يابى».
حسين عليه السلام با گريه از خواب ، بيدار شد و نزد خاندان خود آمد و خواب را براى آنان بازگو كرد و با آنان وداع نمود.
