۹۵۵.المناقب ، ابن شهرآشوب :وليد به دنبال آنان [يعنى : حسين عليه السلام ، ابن زبير، عبد اللّه بن عمر و عبد الرحمان ابن ابى بكر ]فرستاد و آنان كنار قبر پيامبر خدا بودند. عبد الرحمان و عبد اللّه گفتند: ما به خانه هاى خود مى رويم و درِ خانه را به روى خود مى بنديم.
ابن زبير گفت: به خدا سوگند كه هرگز با يزيد ، بيعت نمى كنم .
حسين بن على عليه السلام فرمود : «من مى بايد نزد وليد بروم و ببينم چه مى گويد» . آن گاه به خاندانش كه همراه وى بودند ، فرمود: «وقتى نزد وليد رفتم و با او وارد گفتگو و مناظره شدم، شما بر درِ خانه باشيد و هر گاه شنيديد كه گفتگو بالا گرفت و صداها بلند شد ، داخل خانه شويد ؛ ولى كسى را نكشيد و فتنه به پا نكنيد» .
۱ / ۶
رخدادهاى ميان امام عليه السلام و وليد براى بيعت گرفتن
۹۵۶.الأمالى ، صدوقـ به نقل از عبد اللّه بن منصور ، از امام صادق ، از پدرش ، از جدّش امام زين العابدين عليهم السلام ـ: [وليد بن ]عتبه نزد حسين بن على عليه السلام فرستاد و گفت: امير مؤمنان فرمان داده كه با او بيعت كنى.
حسين عليه السلام فرمود: «اى [وليد بن] عُتبه ! مى دانى كه ما ، خاندان كرامت و پايگاه رسالت و نشانه هاى حقيقتيم كه خداوند ، آن را در دل هاى ما به وديعه نهاد و زبان ما را بِدان گويا كرد و زبان ما به اذن خدا بِدان سخن گفت.
از جدّم پيامبر خدا صلى الله عليه و آله شنيدم كه مى فرمود: خلافت بر فرزندان ابو سفيان ، حرام است . حال ، چگونه من با خاندانى بيعت كنم كه پيامبر صلى الله عليه و آله در باره آنان چنين فرموده است؟» .
