۲. اقامه حق و طرد باطل ؛
۲. عزّت و آزادگى ؛
۳. افشاى ظلم و ستمگرى حاكمان بنى اميّه ؛
۵ . زمينه سازى براى تشكيل حكومت اسلامى .
خداوند نيز از اين قيام و پايان خونينش ، اهدافى را براى هميشه تاريخ ، در نظر داشته است . آنچه برخى با عنوان «اُسطوره مقدّس» يا «روابط عاطفى ميان انسان ها و امام حسين عليه السلام » ، بدان اشاره كرده اند ، به اين بُعد از اهداف ، بر مى گردد .
بنا بر اين ، دستاوردهاى قيام ، ديگر به بخشى از تاريخ ، محدود نمى گردد ، چنان كه براى پيروان يك آيين نيز نخواهد بود.
الگو قرار گرفتن براى قيام هاى شيعى در طول تاريخ (نظير انقلاب اسلامى ايران) و نيز سرمشقْ واقع شدن براى آزاديخواهان جهان (همچون گاندى) ، از دستاوردهاى اين قيام است .

۳. استحباب ذكر گفتن با تسبيح تربت امام حسين عليه السلام ؛ ^۱
۴. استحباب بر داشتن كام كودك با تربت امام حسين عليه السلام ؛ ^۲
۵. استحباب حُنوط ميّت با تربت امام حسين عليه السلام ؛ ^۳
۶ . استحباب زيارت اربعين؛ ^۴
۷ . استحباب زيارت امام حسين عليه السلام در مناسبت هاى مختلف مذهبى؛ ^۵
۸ . استحباب اقامه عزادارى و گريستن براى امام حسين عليه السلام ؛ ^۶
۹. جواز قصر و اِتمام نماز در زير گنبد مزار امام حسين عليه السلام ؛ ^۷
۱۰. استحباب همراه داشتن تربت امام حسين عليه السلام در سفر؛ ^۸
۱۱. استحباب ياد كردن از امام حسين عليه السلام به هنگام نوشيدن آب. ^۹
اين همه ، نشان مى دهد كه علاوه بر اهدافى كه امام حسين عليه السلام از قيام خود داشته است، خداوند و اولياى دين نيز اهدافى را از اين قيام ، منظور داشته اند. اين ، همان چيزى است كه از آن به «اهداف چند لايه قيام امام حسين عليه السلام » تعبير مى گردد.
به سخن ديگر ، امام عليه السلام مى دانست كه در اين حادثه ، به شهادت مى رسد ؛ امّا براى رسيدن به اين هدف ها به ميدان مبارزه با طاغوت زمان ، در آمد :
۱. اصلاح اُمور امّت اسلام ؛