۶ / ۱۳
عبد اللّه بن عمر ۱
۱۳۱۷.الطبقات الكبرى (الطبقة الخامسة من الصحابة) :عبد اللّه بن عمر و عبد اللّه بن عيّاش ۲ بن ابى ربيعه، ۳ در بازگشت از عمره، در منزلگاه اَبوا ۴ با حسين عليه السلام و عبد اللّه بن زبير، ديدار كردند. ابن عمر به آن دو گفت: خدا را به شما يادآور مى شوم كه برگرديد و در آنچه مردم صلاح مى دانند ، وارد شويد و بنگريد . اگر مردم بر صلاح ، گرد آمدند ، شما هم از آن جدا نيستيد و اگر دچار جدايى شدند ، همان خواهد شد كه مى خواهيد .
ابن عمر به حسين عليه السلام گفت : بيرون نرو ، كه خدا پيامبرش را ميان دنيا و آخرت ، مختار كرد و او آخرت را برگزيد. تو پاره تن او هستى و به دنيا نخواهى رسيد. آن گاه دست به گردن حسين عليه السلام افكند و گريست و با او خداحافظى كرد.
ابن عمر مى گفت: حسين ، در حركت ، بر ما چيره شد . به جانم سوگند كه او در پدر و برادرش عبرت ديد و از فتنه و بى وفايى مردم با آنها، چيزهايى ديد كه سزاوار بود تا زنده است ، حركت نكند و در آنچه مردم بر صلاح وارد مى شوند ، وارد شود ؛ چرا كه خير ، در جماعت است .
1. عبد اللّه بن عمر بن خطّاب ـ كه كنيه اش ابو عبد الرحمان است ـ، پيش از هجرت به دنيا آمد و به همراه پدرش در مكّه اسلام آورد . آن گاه به مدينه هجرت كرد. وى در دو نبردِ بدر و اُحُد ، به خاطر سنّ كم ، شركت نداشت ؛ ولى در جنگ احزاب و ساير جنگ ها شركت داشت.
در كتب اهل سنّت، از وى روايت هاى بسيارى نقل شده است. عمر ، با عضويت او در اعضاى شوراى خلافت ، مخالفت كرد و مى گفت : شايستگى خلافت ندارد ؛ بلكه نمى تواند همسر خود را هم طلاق بدهد .بنابر نقلي يكى از اعضاى شورا قرار گرفت ، مشروط بر آن كه كارى بر عهده اش نباشد. پس از خلافت عثمان ، وى از سياست كناره گرفت . او با معاويه و يزيد، بيعت كرد. وى در جنگ هاى امير مؤمنان عليه السلام همراه ايشان نبود و از دشمنان ايشان هم نبود. او در سال ۷۴ هجرى در هشتاد و چهار سالگى در گذشت.
2. در برخى منابع «عبد اللّه بن عبّاس بن ابى ربيعه» آمده است.
3. عبد اللّه بن عيّاش بن ابى ربيعه مخزومى ـ كه كنيه اش ابو الحارث است ـ ، پدرش از مسلمانان نخستين بود و به حبشه هجرت كرد . او در حبشه به دنيا آمد و هشت سال از عمر پيامبر صلى الله عليه و آله را درك كرد . او در باره امير مؤمنان عليه السلام گفته است: على، در دانش ، سرآمد، و در خاندانش، بزرگ بود ، سبقت در اسلام داشت ، داماد پيامبر بود ، فقيه در سنّت بود ، شجاعت در نبرد و سخاوتمندى در ثروت داشت.
وى در مكّه، در همان روزى كه مرگ يزيد بن معاويه منتشر شد (سال ۶۴ هجرى)، در شصت و دو سالگى در گذشت و در حجون به خاك سپرده شد.
4. اَبواء، آبادى اى در نزديكى مدينه و از منزلگاه هاى راه مدينه به مكّه است كه قبر آمنه عليهاالسلام مادر پيامبر صلى الله عليه و آله در آن، واقع است (ر.ك: نقشه شماره ۳ در پايان جلد ۵) .
