۶ / ۴
ابو واقد ليثى ۱
۱۳۰۱.الطبقات الكبرى (الطبقة الخامسة من الصحابة)ـ به نقل از ابو واقد ليثى ـ: خبرِ بيرون رفتن حسين عليه السلام به من رسيد. در [منزلگاه ]مَلَل ۲ به او رسيدم. او را به خدا سوگند دادم كه بيرون نرود و قيام نكند ؛ زيرا او در جايى كه نبايد ، قيام مى كرد و خود را به كشتن مى داد. او فرمود : «باز نمى گردم» .
1. ابو واقد ليثى ـ كه ظاهرا همان حارث بن عوف بن اُسَيد است كه با كنيه مشهور شده است ـ ، صحابى است و برخى گفته اند : در سال دوم هجرى به دنيا آمد. در برخى از جنگ هاى پيامبر صلى الله عليه و آله حضور داشت و همراه امام على عليه السلام نيز در جنگ صفّين شركت كرد. معاويه سوگند ياد كرد كه در گوش هايش ، سرب گداخته بريزد.
گفته اند : وى، يك سال در مكّه مجاور شد و همان جا در گذشت و در قبرستان مهاجران در فخ ، به خاك سپرده شد. نيز گفته اند : در سال ۶۵ يا ۶۸ در مدينه در گذشت.
با اين كنيه ، مرد ديگرى به نام صالح بن محمّد بن زائده نيز هست كه در سال ۱۴۵هجرى از دنيا رفت و به كنيه ابو واقد ليثى صغير ، مشهور است و او غير از اين فردِ مورد نظر ماست.
2. جايى در راه مكّه ميان مكّه و مدينه (ر.ك: نقشه شماره ۳ در پايان جلد ۵).