367
دانشنامه امام حسين عليه السلام بر پايه قرآن و حديث - جلد چهارم

۱۲۶۹.الملهوف :عبيد اللّه بن زياد، خبر مسلم و هانى را براى يزيد بن معاويه نوشت. او هم جواب داد و از رفتار و اقتدارش ، سپاس گزارى كرد و به وى گوشزد كرد كه به وى خبر رسيده كه حسين عليه السلام به سمت كوفه حركت كرده است و به وى دستور داد كه در اين زمينه مجازات كند و انتقام بگيرد و به صِرف گمان و شك ، [افراد را] زندانى كند.

۱۲۷۰.الفتوح :چون نامه و سرهاى مسلم و هانى به يزيد بن معاويه رسيد ، نامه را خواند و دستور داد كه سرها بر دروازه شهر دمشق، نصب شوند. سپس نامه اى براى ابن زياد نوشت : «امّا بعد ، تو همان گونه هستى كه دوست داشتم . با تدبير و دورانديشانه رفتار كردى و مانند دلاورى متين، اقتدار به خرج دادى. تو خاطر ما را آسوده كردى و گمان و نظر ما را در باره خودت حفظ نمودى .
فرستاده هايت را فرا خواندم و از آنان در باره آنچه نوشتى ، پرسيدم و آنان را در خرد و فهم و صداقت و ديندارى ، همان گونه يافتم كه تو نوشته بودى . به هر يك از آنان ، ده هزار درهم دادم و آنان را به سوى تو فرستادم. [به كارگزارانت] نسبت به آنان به نيكى ، سفارش كن .
به من خبر رسيده كه حسين بن على به سمت عراق ، حركت كرده است. ديده بان ها و نگهبانان را بگمار و مراقبت كن و افراد مشكوك را زندانى كن و روزانه تمام گزارش هاى خوب و بد را برايم بنويس. والسلام!».

۱۲۷۱.الصواعق المُحْرِقة :[حسين عليه السلام ] پيش از خود، مسلم بن عقيل را فرستاد. دوازده هزار نفر از كوفيان با وى بيعت كردند و گفته شده: بيش از اين [، بيعت كردند] . يزيد، ابن زياد را به سوى او فرستاد و وى او را كشت و سرش را براى يزيد فرستاد . يزيد هم از او سپاس گزارى كرد و به او نسبت به حسين عليه السلام ، هشدار داد.


دانشنامه امام حسين عليه السلام بر پايه قرآن و حديث - جلد چهارم
366

۱۲۶۹.الملهوف :كَتَبَ عُبَيدُ اللّه ِ بنُ زِيادٍ بِخَبَرِ مُسلِمٍ وهانِئٍ إلى يَزيدَ بنِ مُعاوِيَةَ ، فَأَعادَ عَلَيهِ الجَوابَ يَشكُرُهُ فيهِ عَلى فِعالِهِ وسَطوَتِهِ ۱ ، ويُعرِّفُهُ أن قَد بَلَغَهُ تَوَجُّهُ الحُسَينِ عليه السلام إلى جِهَتِهِ ، ويَأمُرُهُ عِندَ ذلِكَ بِالمُؤاخَذَةِ وَالاِنتِقامِ ، وَالحَبسِ عَلَى الظُّنونِ وَالأَوهامِ . ۲

۱۲۷۰.الفتوح :لَمّا وَرَدَ الكِتابُ وَالرَّأسانِ [رَأسُ مُسلِمٍ وهانِئٍ ]جَميعا إلى يَزيدَ بنِ مُعاوِيَةَ ، قَرَأَ الكِتابَ ، وأمَرَ بِالرَّأسَينِ فَنُصِبا عَلى بابِ مَدينَةِ دِمَشقَ . ثُمَّ كَتَبَ إلى ابنِ زِيادٍ :
أمّا بَعدُ ، فَإِنَّكَ لَم تَعدُ إذا ۳ كُنتَ كَما اُحِبُّ ، عَمِلتَ عَمَلَ الحازِمِ ، وصُلتَ صَولَةَ الشُّجاعِ الرّابِضِ ، فَقَد كَفَيتَ ووَقَيتَ ظَنّي ورَأيي فيكَ ، وقَد دَعَوتُ رَسولَيكَ فَسَأَلتُهُما عَنِ الَّذي ذَكَرتَ ، فَقَد وَجَدتُهُما في رَأيِهِما وعَقلِهِما وفَهمِهِما وفَضلِهِما ومَذهَبِهِما كَما ذَكَرتَ ، وقَد أمَرتُ لِكُلِّ واحِدٍ مِنهُما بِعَشرَةِ آلافِ دِرهَمٍ ، وسَرَّحتُهُما إلَيكَ ، فَاستَوصِ بِهِما خَيرا .
وقَد بَلَغَني أنَّ الحُسَينَ بنَ عَلِيٍّ قَد عَزَمَ عَلَى المَسيرِ إلَى العِراقِ ، فَضَعِ المَراصِدَ وَالمَناظِرَ ، وَاحتَرِس وَاحبِس عَلَى الظَّنِّ ، وَاكتُب إلَيَّ في كُلِّ يَومٍ بِما يَتَجَدَّدُ لَكَ مِن خَيرٍ أو شَرٍّ ، وَالسَّلامُ . ۴

۱۲۷۱.الصواعق المحرقة :قَدَّمَ [الحُسَينُ عليه السلام ] أمامَهُ مُسلِمَ بنَ عَقيلٍ ، فَبايَعَهُ مِن أهلِ الكوفَةِ اثنا عَشَرَ ألفا ، وقيلَ : أكثَرُ مِن ذلِكَ ، وأمَرَ يَزيدُ ابنَ زِيادٍ فَجاءَ إلَيهِ ، وقَتَلَهُ وأرسَلَ بِرَأسِهِ إلَيهِ فَشَكَرَهُ ، وحَذَّرَهُ مِنَ الحُسَينِ عليه السلام . ۵

1. السَّطْوُ : القَهْرُ والبَطْشُ (النهاية : ج ۲ ص ۳۶۶ «سطا») .

2. الملهوف : ص ۱۲۴ .

3. كذا في المصدر ، والظاهر أنّ الصواب : «إذ» .

4. الفتوح : ج ۵ ص ۶۳ ، مقتل الحسين عليه السلام للخوارزمي : ج ۱ ص ۲۱۵ نحوه وراجع : المناقب لابن شهرآشوب : ج ۴ ص ۹۴ .

5. الصواعق المحرقة : ص ۱۹۶ .

  • نام منبع :
    دانشنامه امام حسين عليه السلام بر پايه قرآن و حديث - جلد چهارم
    سایر پدیدآورندگان :
    جمعی از پژوهشگران
    تعداد جلد :
    16
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    01/01/1388
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 4528
صفحه از 454
پرینت  ارسال به