۱۲۴۴.مثير الأحزان :عبيد اللّه بن زياد ، دستور كشتن مسلم را صادر كرد. مسلم در سخن گفتن با ابن زياد ، درشتى كرد. او را بالاى قصر بردند و بُكَير بن حُمران احمرى ، گردنش را زد و جنازه اش را به طرف مردم ، پرتاب كرد.

۱۲۴۵.المناقب ، ابن شهرآشوب :مسلم بن عقيل را نزد ابن زياد آوردند . آن دو با يكديگر ، بگومگو كردند و ابن زياد به حسين عليه السلام و على عليه السلام دشنام مى داد. مسلم گفت: اى دشمن خدا ! هر چه مى خواهى ، بكن .
ابن زياد گفت: او را به بالاى قصر ببريد و گردنش را بزنيد.
مسلم در اين حال ، خدا را مى خوانْد و مى گفت : بار خدايا ! ميان ما و اين قومى كه ما را فريفتند و خوار ساختند ، داورى فرما.
[جلّاد ،] او را در بالاى محلّ كفش فروش ها ، گردن زد.

۱۲۴۴.مثير الأحزان :أمَرَ [عُبَيدُ اللّه ِ بنُ زِيادٍ] بِقَتلِهِ ، فَأَغلَظَ لَهُ مُسلِمٌ فِي الكَلامِ وَالسَّبِّ ، فَاُصعِدَ عَلَى القَصرِ ، فَضَرَبَ عُنُقَهُ بُكَيرُ بنُ حُمرانَ الأَحمَرِيُّ ، وألقى جَسَدَهُ إلَى النّاسِ ^۱ .

۱۲۴۵.المناقب لابن شهر آشوب :فَاُتِيَ بِهِ [أي بِمُسلِمِ بنِ عَقيلٍ] إلَى ابنِ زِيادٍ فَتَجاوَبا ، وكانَ ابنُ زِيادٍ يَسُبُّ حُسَينا وعَلِيّا عليهماالسلام ، فَقالَ مُسلِمٌ : فَاقضِ ما أنتَ قاضٍ يا عَدُوَّ اللّه ِ ، فَقالَ ابنُ زِيادٍ : اِصعَدوا بِهِ فَوقَ القَصرِ وَاضرِبوا عُنُقَهُ ، وكانَ مُسلِمٌ يَدعُو اللّه ِ ، ويَقولُ : اللّهُمَّ احكُم بَينَنا وبَينَ قَومٍ غَرّونا وخَذَلونا ، فَقَتَلَهُ وهُوَ عَلى مَوضِعِ الحَذّائينَ. ^۲