۱۱۶۶.الأخبار الطوال :عبيد اللّه بن زياد به بزرگان كوفه كه نزد او بودند ، گفت : هر يك از شما در يك جهت از برج هاى قصر برويد و از بالاى قصر ، به مردم رو كنيد و آنان را بترسانيد.
كثير بن شهاب، محمّد بن اشعث، قَعْقاع بن شَور، شَبَث بن رِبعى، حَجّار بن اَبجَر و شمر بن ذى الجوشن ، هر يك [از جانبى] بر مردم اشراف يافت و فرياد زد: اى كوفيان ! از خداوند ، پروا كنيد و در فتنه [و بحران ]شتاب مكنيد و اتّحاد امّت را بر هم مزنيد و لشكر شام را به سمت خود مكشانيد ، كه شما [پيش از اين، آمدنِ] آنان را چشيده و صولت آنها را تجربه كرده ايد!
۱۱۶۷.مقتل الحسين عليه السلام ، خوارزمى :مردانى از ياران ابن زياد به نام هاى كثير بن شهاب، محمّد بن اشعث، قَعقاع بن شَور و شَبَث بن رِبعى ، از بالاى قصر با صداى بلند ، فرياد مى زدند: اى شيعيان مسلم بن عقيل ! اى شيعيان حسين بن على! خدا را، خدا را در باره خود و خانواده و فرزندانتان در نظر بگيريد، كه لشكر شام در حال آمدن به سمت كوفه است ! امير عُبَيد اللّه ، با خداوند ، پيمان بسته كه اگر به نبرد ادامه دهيد و امروز باز نگرديد ، شما را از بخشش حكومت ، محروم سازد و جنگجويانِ شما را به نبردهاى اهل شام بفرستد و بى گناه را به خاطر گناهكار و حاضر را به خاطر غايب ، كيفر نمايد ، تا كسى از اهل نافرمانى نمانَد ، مگر آن كه وزر و وبال كارهايش را به وى چشانده باشد.