۱۴۸۸.تحف العقولـ از امام حسين عليه السلام ، به هنگام رفتن به كربلا ـ: به راستى كه اين دنيا تغيير كرده و دگرگون شده است . خوبى هايش پشت كرده و از آن ، جز اندكى مانند قطره آبى در ته ظرف ، و مَعاشى ناچيز چون چراگاه كم مايه ، باقى نمانده است . مگر نمى بينيد كه بر پايه حق ، رفتار نمى شود و از باطل ، پرهيز نمى گردد ؟ بايد كه مؤمن به ديدار خدا راغب باشد! به راستى كه من ، مرگ را جز خوش بختى و زندگى با ستمگران را جز رنج و خسارت نمى بينم.
مردم ، بنده دنيايند و دين ، بازيچه اى بر سرِ زبان آنهاست . بر گِرد دين مى چرخند ، تا زمانى كه زندگى شان بچرخد و آن گاه كه گرفتار بلا گردند ، دينداران ، كم مى شوند.
۱۴۸۹.المعجم الكبيرـ به نقل از محمّد بن حسن ـ: چون عمر بن سعد بر حسين عليه السلام فرود آمد ، او يقين كرد كه آنان با وى مى جنگند . [پس] در ميان ياران خود براى سخنرانى برخاست و حمد و سپاس خدا را به جا آورد و سپس فرمود: «حوادثى رخ داده كه مى بينيد ! دنيا ، تغيير كرده و دگرگون شده و خوبى هايش پشت كرده و از ميان رفته است و از آن ، جز اندكى مانند قطره آبى در ته ظرف ، و مَعاشى ناچيز مانند چراگاه كم مايه ، باقى نمانده است . مگر نمى بينيد كه بر پايه حق ، رفتار نمى شود و از باطل ، دورى نمى گردد ؟ بايد كه مؤمن به ملاقات خدا ، راغب باشد! به راستى كه من ، مرگ را جز خوش بختى و زندگى با ستمگران را جز رنج و خسارت نمى بينم» .
