مُجَمّع ، در ابتداى جنگ ، در گروهى چهارنفره، به ميدان رفت كه در محاصره قرار گرفتند و با يارى ابو الفضل العبّاس عليه السلام ، از محاصره نجات يافتند؛ امّا در راه بازگشت، با ديگر همراهانش ، در يك مكان به شهادت رسيدند. ^۱
ابن شهر آشوب ، او را از شهداى حمله اوّل دشمن ، به شمار آورده است. ^۲
فُضَيل بن زبير ، از فرزند وى نيز به نام عائِد بن مُجَمِّع ، به عنوان شهيد واقعه كربلا نام برده است؛ ^۳ امّا در نقل هاى ديگر ، چيزى در اين باره نيامده است . ^۴
در زيارت هاى «ناحيه» ^۵ و «رجبيّه» ، ^۶ آمده است :
السَّلامُ عَلى مُجَمِّعِ بنِ عَبدِ اللّهِ العائِذِىِّ ! سلام بر مُجَمِّع بن عبد اللّه عائِذى !

۵۵ و ۵۶ . مسعود بن حَجّاج و پسرش عبد الرحمان ^۷

مسعود ، از ياران امام حسين عليه السلام بود ^۸ و جزو شهداى حمله اوّل دشمن ، شمرده شده است . ^۹ نام او و فرزندش عبد الرحمان ، در زيارت «ناحيه» ^۱۰

۵۲ . كِنانة بن عتيق

وى از ياران امام حسين ^۱ و از طايفه بنى تَغلِب بوده ^۲ و گفته شده كه در حمله اوّل به شهادت رسيده است . ^۳
نام او در زيارت هاى «ناحيه» ^۴ و «رجبيّه» ، ^۵ بدين گونه آمده است :
السَّلامُ عَلى كِنانَةَ بنِ عَتيقٍ ! سلام بر كِنانة بن عتيق !

۵۳ . مُجَمِّع بن زياد

تنها فُضَيل بن زبير ، از او ياد كرده است . ^۶

۵۴ . مُجَمِّع بن عبد اللّه عائِذى

مُجَمّع ، از ياران امام حسين عليه السلام بوده است . ^۷ وى به همراه عدّه اى ديگر ، همچون : نافع بن هِلال و عمر بن خالد ، به راه نمايى طِرِمّاح بن عَدى ، در منزلگاه «عُذَيبُ الهِجانات» ، پس از ممانعت حُر از حركت امام حسين عليه السلام به سوى كوفه ، با وساطت امام عليه السلام به لشكر حق پيوستند و اخبار كوفه را به ايشان رساندند. ^۸