۱۷۵۷.الفتوح :يزيد بن زياد بن مُهاصِر جُعْفى ، به ميدان آمد ... ، در حالى كه مى گفت:
من يزيدم و پدرم ، مُهاصِر استشجاع تر از شيرى كه در بيشه ، آشيانه گُزيده است .
پروردگارا ! من ، يارى كننده حسينمو وا گذارنده و دورى كننده از عمر بن سعد .
و ابن زياد ، وا گذارنده و خيانتكار استو از پيروان [ اين خيانتكار ] ، متنفّر و بيزارم .
و همگى آنها به سوى دوزخ ، ره سپارند .
سپس ، حمله بُرد و جنگيد تا كشته شد . خداوند ، رحمتش كند !
۱۷۵۸.الأمالى ، صدوقـ به نقل از عبد اللّه بن منصور ، از امام جعفر صادق ، از پدرش امام باقر ، از جدّش امام زين العابدين عليهم السلام ـ: زياد بن مُهاصِر كِنْدى به ميدان آمد و به دشمنان حمله بُرد و چنين سرود :
من ، زيادم و پدرم ، مُهاصِر استشجاع تر از شيرى كه در بيشه ، كمين كرده است
پروردگارا ! من ، ياور حسينمو رها كننده و وا گذارنده ابن سعد .
سپس ، نُه تن از آنان را كُشت و سپس ، كشته شد . خشنودى خدا بر او باد !
