۱۷۳۸.تاريخ الطبرىـ به نقل از ابو مِخنَف ـ: عبد الرحمان بن جُندب ، برايم نقل كرده است : عمرو بن قَرَظه انصارى ، به ميدان آمد و در دفاع از حسين عليه السلام جنگيد ، در حالى كه مى خواند :
بى گمان ، جنگاوران انصار ، مى دانندكه من از حريم خود ، حمايت مى كنم .
به سانِ جوانى كه نمى گُريزد ، شمشير مى زنمو خون و خانه ام را در راه حسين عليه السلام ، مى دهم.
همچنين ، ثابت بن هُبَيره ، برايم نقل كرد كه : عمرو بن قَرَظة بن كعب ـ كه همراه حسين عليه السلام بود ـ ، كُشته شد و برادرش على ۱ ـ كه با عمر بن سعد بود ـ ، فرياد كشيد : اى حسين، اى دروغگو، پسر دروغگو ! برادرم را گم راه كردى و فريفتى تا آن كه او را كُشتى .
حسين عليه السلام پاسخ داد : «خداوند ، برادرت را گم راه نكرد ؛ بلكه برادرت را هدايت نمود و تو را گم راه ساخت» .
على گفت: خدا مرا بكُشد ، اگر تو را نكُشم يا كُشته نشوم .
آن گاه ، به حسين عليه السلام حمله بُرد ؛ امّا نافِع بن هِلال مرادى ، راه را بر او گرفت و ضربه اى به او زد و بر زمينش انداخت . يارانش او را بُردند و نجاتش دادند . بعدها ، مداوا شد و بهبود يافت.
