۳ / ۲۳
عُمَرُ بن خالد صَيداوى و همراهانش
عمر بن خالد صَيداوى ، كه با نام عمرو بن خالد نيز از او ياد شده است و غلامش كه سعد يا سعيد نام داشته ، از ديگر شهيدان حادثه كربلا به شمار مى روند . اين دو نفر ، همراه نافع بن هلال مرادى و مُجَمِّع عائِذى ، با راه نمايى طِرِمّاح بن عَدى ، در راه كوفه و در منزلى به نام «عُذَيب الهِجانات» ، به قافله امام عليه السلام پيوستند . ۱
بر پايه نقل طبرى ، وى روز عاشورا و در آغاز جنگ ، همراه با غلام خود و جابر بن حارث ۲ و مُجَمِّع بن عبد اللّه ، به صف دشمن ، حمله ور شدند . سپاه دشمن ، آنها را محاصره كردند و ارتباط آنها را با لشكر امام عليه السلام ، قطع نمودند ؛ امّا با يارى عبّاس عليه السلام ، از محاصره خارج شدند ، در حالى كه مجروح شده بودند . دشمن ، دوباره به آنها نزديك شدند و همگى را يك جا كُشتند .
ليكن به گزارش سيّد ابن طاووس ، ۳ عمرو بن خالد ، روز عاشورا به امام عليه السلام گفت :
فدايت گردم ! من تلاش كردم كه به يارانم بپيوندم و دوست نداشتم كه عقب بيفتم و ببينم كه تو يكّه و تنها ، در ميان خويشانت ، كُشته افتاده باشى .
امام عليه السلام در پاسخ وى فرمود :
پيش برو ! ما هم ساعاتى ديگر ، به تو مى پيونديم .
عمرو ، به ميدان شتافت و آن قدر جنگيد تا به صف شهيدان پيوست .
در «زيارت ناحيه مقدّسه» ، نام عمر بن خالد و غلامش ، بدين سان آمده است :
سلام بر عُمَر بن خالد صَيداوى ! سلام بر سعيد ، غلام او !
در «زيارت رجبيّه» ، نام او عمرو بن خلف ، ضبط شده است .
1.ر. ك : ج ۵ ص ۲۵۷ (بخش هفتم / فصل هفتم / آمدن چهار نفر از كوفه به همراه طرماح بن عدى به سوى امام عليه السلام) .
2.ر . ك : ص ۲۲۵ (جنادة بن حارث و فرزندش عمرو) .
3.در اين نقل ، نامى از غلام وى نيست البته احتمال جمع بين اين دو قول وجود دارد .
