۳ / ۲۱
عبد اللّه بن عُمَير كَلْبى
عبد اللّه بن عُمَير كَلْبى ، كه عبد اللّه بن تميم كَلْبى نيز گفته شده ، ۱ از ياران امام على عليه السلام و امام حسين عليه السلام ، شمرده شده است .
وى در كوفه زندگى مى كرد . وقتى شنيد كه مردم براى جنگ با امام حسين عليه السلام ، آماده مى شوند ، تصميم گرفت كه براى يارى امام عليه السلام ، خود را به كوفه برساند . وى اين تصميم را با همسرش در ميان گذاشت . وى ، ضمن تأييد تصميم شوهرش ، به او گفت : مرا نيز همراهت ببر .
آنها شبانه ، خود را به كربلا رساندند .
عبد اللّه ، رزمنده اى شجاع و دلير بود كه با تشخيص امام حسين عليه السلام ، به عنوان نخستين مبارز ، به نبرد دو تن از شجاعان دشمن رفت و آنها را به هلاكت رساند و در هجوم گروهىِ دشمن نيز ، پس از هلاكت دو تن ديگر از آنان ، به عنوان دومين شهيد از ياران امام عليه السلام به خيل شهيدان پيوست .
پس از شهادت عبد اللّه ، همسرش نيز ـ كه در كنار جنازه او مى گريست ـ ، به وسيله غلام شمر ـ كه رستم نام داشت ـ ، به خيل شهيدان پيوست . در زيارت هاى رجبيّه» و «ناحيه مقدّسه» آمده است :
سلام بر عبد اللّه بن عُمَير كَلْبى !
