۳ / ۱۲
حنظلة بن اسعد شِبامى
حنظلة بن اسعد شِبامى يا شامى ، ۱ يكى ديگر از حماسه سازان بزرگ عاشوراست. ۲ وى در حالى كه خود را سپرِ امام عليه السلام در برابر شمشيرها، تيرها و نيزه هاى دشمن قرار داده بود، همانند مؤمنِ آل فرعون ، با قرائت آياتى از قرآن ، با صداى بلند ، به آنان هشدار داد :
«اى قوم من ! من بر شما، از روزى همانند روزگار [عذاب] اقوام پيشين مى هراسم ؛ مانند حال و روزِ قوم نوح و عاد و ثمود و كسانى كه پس از آنها بودند ؛ و خداوند ، در حقّ بندگان ، ستمى نمى خواهد . و اى قوم من ! من بر شما ، از روزِ فريادخواهى مى هراسم ؛ روزى كه روى مى گردانيد ، امّا هيچ پناهگاهى در برابر خداوند نداريد ؛ و هر كس را خداوند [به خاطر اعمالش ]گم راه كند ، راه نمايى ندارد» ۳ . اى مردم ! حسين را مكُشيد كه خدا ، شما را در عذاب ، هلاك مى كند . «و بى گمان ، آن كه افترا زد ، ناكام شد» . ۴
سپس نگاهى به امام عليه السلام كرد و گفت : آيا به سوى پروردگارمان نرويم تا به يارانمان بپيونديم ؟
امام عليه السلام ، در پاسخ به او فرمود :
[ چرا ؛ ] بلكه به سوى آنچه كه از دنيا و داشته هايش بهتر است ، برو ؛ به مُلكى زائل ناشدنى .
وى پس از كسب اجازه امام عليه السلام با اين جملات ، با ايشان خداحافظى كرد : سلام بر تو ، اى ابا عبد اللّه ! درود خدا بر تو و خاندانت باد ! و خداوند ، در بهشتش ، ميان ما و تو آشنايى برقرار كند .
حسين عليه السلام نيز «آمين» گفت .
سپس ، حنظله به ميدان آمد و شربت شهادت نوشيد .
در زيارت هاى «ناحيه» و «رجبيّه» آمده است :
سلام بر حنظلة بن اسعد شِبامى !
1.نام وى، حنظلة بن عبد اللّه شبامى و حنظلة بن عمرو شَيبانى و حنظله شامى نيز آمده است.
2.وى، همان كسى است كه فرقه اى از غُلات، معتقد بودند كه روز عاشورا، شبيه امام حسين عليه السلام شد و شهيد گرديد و امام حسين عليه السلام به شهادت نرسيد؛ بلكه مانند عيسى عليه السلام به آسمان برده شد. در حديثى، امام رضا عليه السلام به شدّت اين مسئله را تكذيب و معتقدان به آن را تكفير نموده است.
3.غافر : آيه ۳۰ ـ ۳۳ .
4.طه : آيه ۶۰ .
