۱۶۸۴.مقاتل الطالبيّينـ به نقل از حُمَيد بن مسلم ـ: مردى آمد و به ميان لشكر حسين عليه السلام در آمد و به نزد يكى از ياران ايشان رفت و به او گفت: از فلان پسرت ، خبر رسيده كه جنگجويان ديلم ، او را اسير كرده اند . پس با من بيا تا در پرداخت فِديه اش بكوشيم.
او گفت: تا چه كنم ؟ او و خودم را به حساب خدا ، وا مى گذارم .
امام حسين عليه السلام به او فرمود : «برو كه بيعتم را از تو برداشتم و فِديه پسرت را هم به تو مى بخشم».
او گفت: هرگز ! از تو جدا شوم و سپس خبرت را از مسافران بپرسم ؟ به خدا سوگند كه اين ، هرگز اتّفاق نمى افتد و از تو جدا نمى گردم !
سپس ، به آنان يورش بُرد و جنگيد تا كشته شد . رحمت و رضايت خدا بر او باد !
۳ / ۶
دو جوان جابرى
سيف بن حارث بن سَريع و مالك بن عبد بن سَريع ، دو برادرِ مادرى و نيز پسرعموى يكديگر بودند. ۱
از سيف ، به صورت هاى گوناگون ، نام برده اند: سيف بن حارث بن سريع ، سيف بن حارث ، شَبيب بن حارث بن سريع و سُفيان بن سريع .
از مالك نيز با نام هاى مختلفى ياد كرده اند: مالك بن عبد بن سريع ۲ ، مالك بن عبد اللّه بن سريع ۳ ، مالك بن عبد اللّه حائرى و مالك بن سريع .
اين دو ، از ياران امام حسين عليه السلام بودند ۴
و در لحظات سخت روز عاشورا ، گريان ، نزد امام عليه السلام آمدند. وقتى امام عليه السلام از علّت گريه آنها پرسيد، دليل آن را نگرانى نسبت به حال امام عليه السلام و عدم توانايى جهت دفع دشمن ، بيان كردند .
امام عليه السلام نيز براى آنها ، دعا كرد .
نام اين دو در زيارت هاى «ناحيه» و «رجبيّه» ۵ آمده است. در «زيارت ناحيه» مى خوانيم :
سلام بر شَبيب بن حارث بن سَريع ! سلام بر مالك بن عبد بن سَريع !
1.سب اين دو ، به خاندان فائش بن جابر (جُبَير) بن عبد اللّه بن قادم بن يزيد بر مى گردد.
2.ر. ك: زيارت ناحيه به روايت از «الإقبال».
3.ر. ك: زيارت ناحيه به روايت از المزار الكبير و مصباح الزائر .
4.در رجال الطوسى ، نام «سفيان بن سريع» و «مالك بن سريع» آمده است.
5.در زيارت رجبيّه آمده است : «سيف بن حارث و مالك بن عبداللّه حائرى» .
