۳ . شهود حقايق غيبى
بر پايه شمارى از روايات ، ياران امام حسين عليه السلام ، جايگاه خود در بهشت را مى ديدند و بدين جهت ، با اشتياق كامل به استقبال شهادت مى رفتند .
محمّد بن عُماره مى گويد كه از امام صادق عليه السلام پرسيدم : ياران امام حسين عليه السلام ، چگونه از مرگ استقبال مى كردند ؟ فرمود :
پرده از برابرِ آنها كنار رفت تا اين كه جايگاهشان را در بهشت ، ديدند .
در روايت ديگرى از امام زين العابدين عليه السلام ، آمده است كه شب عاشورا ، پس از آن كه امام حسين عليه السلام اجازه داد تا يارانش او را تنها بگذارند و آنها نپذيرفتند ، امام عليه السلام تأكيد كرد كه :
شما ، فردا چنان كشته مى شويد كه هيچ كس از شما ، نجات پيدا نمى كند .
آنها گفتند : ستايش ، خدايى را كه به ما با كشته شدن با تو ، شرافت بخشيد !
سپس امام عليه السلام ، براى آنها دعا كرد و فرمود :
سرتان را بالا بگيريد و نگاه كنيد .
آنان به جايگاه و منزلگاه هايشان در بهشت ، نگاه كردند ، در حالى كه آن امام عليه السلام به ايشان مى فرمود :
فلانى ! اين ، جاى توست . فلانى ! اين ، قصر توست . فلانى ! اين درجه توست .
پس هر كدام از آنها ، با سينه و صورت خود ، از تيرها و شمشيرها استقبال مى كرد تا در بهشت به جايگاهش برسد .
دستيابى ياران امام عليه السلام به قلّه يقين ، ايجاب مى كرد كه روز عاشورا ، هر چه اوضاعْ بحرانى تر مى شد ، آرامش آنها ، بويژه كسانى كه از كمالات بيشترى برخوردار بودند ، افزون تر گردد ، چنان كه از امام زين العابدين عليه السلام ، روايت شده كه فرمود :
و حسين عليه السلام و كسانى از ياران ويژه او كه همراهش بودند ، رنگ [ چهره هاى ] آنها مى درخشيد و تن و جانشان ، آرام بود و برخى به برخى ديگر مى گفتند : ببينيد ! هيچ باكى از مرگ ندارد .
