۱۶۶۶.الخرائج و الجرائحـ به نقل از جابر ، از امام باقر عليه السلام ـ: امام حسين عليه السلام ، پيش از كشته شدن به يارانش فرمود : «پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : پسر عزيزم! تو به زودى ، به سوى عراقْ كشانده مى شوى ، و آن، سرزمينى است كه پيامبران و اوصياىِ پيامبران ، آن را ديدار كرده اند ، و آن ، همان سرزمين صعَموراص است و تو در آن جا شهيد مى شوى و گروهى از همراهانت ، با تو به شهادت مى رسند كه درد شمشيرها را حس نمى كنند .
سپس تلاوت فرمود : « «گفتيم : اى آتش! بر ابراهيم ، سرد و سلامت باش» . آتش جنگ ، بر تو و بر ايشان ، سرد و سلامت است .
[سپس افزود :] پس مژده تان باد كه ـ به خدا سوگند ـ ، اگر ما را بكُشند ، بر پيامبرمان وارد خواهيم شد !» .
۱۶۶۷.الأمالى ، شجرى :حسين بن زيد بن على ، از پدرانش عليهم السلام نقل كرده است كه : امام حسين عليه السلام ، روز حادثه [ ى عاشورا] ، سخن گفت و پس از حمد و ثناى الهى فرمود : «ستايش ، ويژه خدايى است كه آخرت را براى پرهيزگاران ، قرار داد و آتش و كيفر را براى كافران . به خدا سوگند ، ما در اين راه ، به طلب دنيا نيامده ايم تا درباره[ ى بهشت ]پروردگار خود ، به شك بيفتيم ! شكيب ورزيد كه خدا با پرهيزگاران است و سراى آخرت ، برايتان بهتر است» .
گفتند : جان هايمان را فدايت مى كنيم .
حسين بن زيد بن على مى گويد : به خدا سوگند ، آنان بر او (امام حسين عليه السلام ) سبقت مى جستند تا پيشِ روى او به شهادت برسند و امام عليه السلام ، در شهادت آنان ، پاداش ببرد و برايشان آمرزش خواهى كند .
