۲۱۴۸.الأخبار الطوال :ساكنان غاضريه گرد هم آمدند و پيكر ياران حسين عليه السلام را به خاك سپردند .
۲۱۴۹.مروج الذهب :ـ كه گروهى از تيره بنى غاضر از قبيله بنى اسد بودند ـاهالى غاضريه ، حسين عليه السلام و يارانش را يك روز پس از شهادتشان به خاك سپردند .
۲۱۵۰.مقتل الحسين عليه السلام ، خوارزمى :عمر بن سعد پس از جنگ عاشورا تا فردايش [در كربلا ]ماند و كشتگانِ خود را گرد آورد و بر آنان نماز خواند و به خاكشان سپرد ؛ ولى [پيكرِ ]حسين عليه السلام و خاندان و يارانش را رها كرد .
هنگامى كه [عمر بن سعد و يارانش] به كوفه كوچ كردند و آنها را بر همين حال گذاشتند ، ساكنان غاضريه، از قبيله بنى اسد، آمدند و ياران حسين عليه السلام را كفن كردند و بر آنان نماز خواندند و به خاكشان سپردند . آنان ، هفتاد و دو مرد بودند .
۲۱۵۱.الطبقات الكبرى (الطبقة الخامسة من الصحابة) :زُهَير بن قَين با حسين عليه السلام كشته شد . همسرش به غلامش به نام شجره گفت : برو مولايت را كفن كن .
شجره مى گويد : آمدم و حسين عليه السلام را افتاده ديدم . گفتم : مولاى خودم را كفن كنم و حسين را وا گذارم؟! پس حسين عليه السلام را كفن كردم .
سپس باز گشتم و ماجرا را به همسرش گفتم . او كارم را نيكو شمرد و كفن ديگرى به من داد و گفت : برو و مولايت را كفن كن . من هم چنين كردم .
۳ / ۳
جاى قبرهاى شهيدان
۲۱۵۲.الإرشادـ پس از يادكردِ كشتگان همراه امام حسين عليه السلام ـ: اين هفده تن ـ كه خدا از همه آنان خشنود باد ـ ، از هاشميان بودند : برادران حسين ـ كه بر او و ايشان درود باد ـ و پسران برادرش و پسران دو عمويش ، جعفر و عقيل ، كه همگى نزديك پاى حسين عليه السلام در مرقدش مدفون اند . گودالى برايشان كندند و همگى را در آن نهادند و بر آن ، خاك ريختند ، بجز عبّاس بن على ـ كه خدا از او خشنود باد ـ كه در همان جايگاه شهادتش ، بر بندْآب ، در راه غاضريه ، دفن شد و قبرش آشكار است .
از قبرهاى برادران و خويشان حسين عليه السلام كه نام برديم، اثرى نيست و زائر ، آنها را از همان نزد قبر ايشان زيارت مى كند و به زمينى كه نزديك پاهاى امام عليه السلام است ، با اشاره سلام مى دهد . على بن الحسين (على اكبر) هم ميان آنان است و گفته مى شود كه مدفن او از همه به امام حسين عليه السلام نزديك تر است .
ياران حسين ـ كه رحمت خدا بر ايشان باد ـ كه با او شهيد شدند ، گرد امام عليه السلام دفن شده اند و ما به تحقيق و تفصيل ، قبرى براى آنان سراغ نداريم ؛ امّا ترديد نداريم كه حائر حسينى ، آنان را در بر دارد . خدا از ايشان خشنود باشد و خشنودشان كند و آنان را در بهشت هاى پُرنعمت خود ، جاى دهد !
