385
دانشنامه امام حسين عليه السلام بر پايه قرآن و حديث - جلد هفتم

۲۱۱۰.تذكرة الخواصّـ به نقل از زُهْرى ـ: جنّيان بر حسين عليه السلام نوحه خواندند و چنين گفتند :

بهترين زنان جنّى ۱با سوز مى گريند .
صورت خود را مى خراشندو به سان دينارهاى پاكيزه [سرخ مى شوند] .
پس از لباس جشن ،لباس سياه مى پوشند .

۲۱۱۱.المناقب، ابن شهرآشوب :اَبانة بن بَطّه ، از نوحه هاى جنّيان ، چنين شنيده است :

اى ديده ! سخاوت كن و خشكى مكن !بر آن سرورِ درگذشته اى سخاوتمندانه اشك بريز
كه در صحراى طَف ، بر زمين افتادو بامداد ، دچار مصيبتى آشكار شديم .
و از نوحه ايشان بود :

زنان جنّى ، مى گرينداز سرِ سوز و اندوه ،
و با ناله خود ،با زنان هاشمى ، همراهى مى كنند .
بر حسين ، ناله مى كنندو مصيبت آنان ، سنگين است .
چهره مى خراشندو مانند دينارهاى پاكيزه [سرخ مى شوند] ،
و بعد از لباس جشن،لباس سياه به تن مى كنند .
و از نوحه ايشان بود :

زمين از كشته شدن حسين ، سرخِ سرخ شد ،به تيرگىِ غروب خونبار خورشيد .
واى بر قاتلش ، واى بر قاتلشكه در آتش سوزان دوزخ ، مى سوزد !
و از نوحه ايشان بود :

بر فرزند فاطمه مى گريمكه از شهادتش ، مو سپيد مى شود
و به سبب كشته شدن او ، زلزله آمدو به خاطر شهادتش ، ماه گرفت .
و صداى نوحه جنّيانى كه به كمك آمده بودند ، چنين به گوش رسيد :

به خدا سوگند ، نزدتان نيامدم تا آن كه در طَف ديدمگونه هاى خاك آلود و سرهاى بريده را .

1.در برخى منابع آمده است : «زنان جنّى آمدند» .


دانشنامه امام حسين عليه السلام بر پايه قرآن و حديث - جلد هفتم
384

۲۱۱۰.تذكرة الخواصّ عن الزهري :ناحَت عَلَيهِ [أي عَلَى الحُسَينِ عليه السلام ] الجِنُّ فَقالَت :

خَيرُ نِساءِ الجِنِّ ۱يَبكينَ شَجِيّاتِ
ويَلطِمنَ خُدوداكَالدَّنانيرِ نَقِيّاتِ
ويَلبِسنَ ثِيابَ السّودِ بَعدَ القَصَبِيّاتِ ۲۳

۲۱۱۱.المناقب لابن شهرآشوب عن أبانة ابن بطة :اِنَّهُ سَمِعَ مِن نَوحِهِم :

أيا عَينُ جودي ولا تَجمُديوجودي عَلَى الهالِكِ السَّيِّدِ
فَبِالطَّفِّ أمسى صَريعا فَقَدرُزينَا الغَداءَ بِأَمرٍ بَدِي
ومِن نَوحِهِم :

نِساءُ الجِنِّ يَبكينَمِنَ الحُزنِ شَجِيّاتِ
ويُسعِدنَ بِنَوحٍ لِلنِّساءِ الهاشِمِيّاتِ
ويَندُبنَ حُسَينا عَظُمَت تِلكَ الرَّزِيّاتِ
ويَلطِمنَ خُدودا كَالدَّنانيرِ نَقِيّاتِ
ويَلبِسنَ ثِيابَ السّودِ بَعدَ القَصَبِيّاتِ
ومِن نَوحِهِم :

اِحمَرَّتِ الأَرضُ مِن قَتلِ الحُسَينِ كَمااخضَرَّ عِندَ سُقوطِهِ الجَونَةُ العَلَقُ
يا وَيلَ قاتِلِهِ يا وَيلَ قاتِلِهِفَإِنَّهُ في سَعيرِ النّارِ يَحتَرِقُ
ومِن نَوحِهِم :
أبكِي ابنَ فاطِمَةَ الَّذيمِن قَتلِهِ شابَ الشَّعَرْ
ولِقَتلِهِ زُلزِلتُمُولِقَتلِهِ خَسَفَ القَمَرْ
وسُمِعَ نَوحُ جِنٍّ قَصَدوا لِمُؤازَرَتِهِ :

وَاللّهِ ما جِئتُكُم حَتّى بَصُرتُ بِهِبِالطَّفِّ مُنعَفِرَ ۴ الخَدَّينِ مَنحورا ۵

1.كذا في المصدر ، وهو غير مستقيم الوزن . وفي بعض المصادر : «لقد جئن نساء الجنّ» .

2.القَصَبُ : ثياب ناعمة (مجمع البحرين : ج ۳ ص ۱۴۸۱ «قصب») .

3.تذكرة الخواصّ : ص ۲۶۹ ، التبصرة : ج ۲ ص ۱۶ عن عليّ بن أخي شعيب بن حرب ؛ مثير الأحزان : ص ۱۰۹ كلاهما نحوه ، بحار الأنوار : ج ۴۵ ص ۲۳۵ الرقم ۲ .

4.العُفرة : وهي الغبرة ولون التراب (النهاية : ج ۳ ص ۲۶۳ «عفر») .

5.المناقب لابن شهرآشوب : ج ۴ ص ۶۲ ، بحار الأنوار : ج ۴۵ ص ۲۳۶ الرقم ۳ وراجع : شرح الأخبار : ج ۳ ص ۱۶۷ الرقم ۱۱۰۸ .

  • نام منبع :
    دانشنامه امام حسين عليه السلام بر پايه قرآن و حديث - جلد هفتم
    سایر پدیدآورندگان :
    جمعی از پژوهشگران
    تعداد جلد :
    16
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    01/01/1388
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 4138
صفحه از 445
پرینت  ارسال به