۲۲۸۶.الأمالى ، طوسىـ به نقل از حَكَم بن محمّد بن قاسم ثَقَفى ، از پدرش ، از جدّش ـ: هنگام آوردن سر حسين عليه السلام ، در حضور عبيد اللّه بن زياد بودم . او با چوب دستى شروع به زدن بر دندان هاى پيشين سرِ حسين عليه السلام كرد و مى گفت : چه دندان هاى خوبى داشته است !
زيد بن اَرقَم به او گفت : چوب دستى ات را بردار ، كه بسيار ديدم پيامبر خدا صلى الله عليه و آله لبانش را بر جاى آن مى نهد .
ابن زياد گفت : تو پيرى و خرفت شده اى !
زيد ، برخاست و جامه اش را كشيد و رفت ... .
دردناك تر از اين نديدم كه سر حسين عليه السلام را جلوى او انداخته بودند و وى بر آن چوب مى زد .
۲۲۸۷.مثير الأحزان :سعد بن مُعاذ و عمر بن سهل ، در حضور عبيد اللّه بودند . او با چوب دستى اش بر چشم و بينى [سرِ بريده ]حسين عليه السلام مى زد و به دهانش مى كوبيد .
زيد بن اَرقَم به او گفت : چوب دستى ات را بردار ، كه ديدم پيامبر خدا صلى الله عليه و آله لبانش را بر همين جاى [ضربه هاى] چوب دستى ات نهاده است .
سپس به گريه افتاد . ابن زياد به او گفت : خدا ، چشمانت را گريان بدارد ، اى دشمن خدا ! اگر پيرى خِرِفت نبودى كه عقل از سرش رفته ، گردنت را مى زدم .
زيد به او گفت : حديثى برايت بگويم كه از اين هم بر تو گران تر آيد . ديدم پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ، حسن را روى پاى راستش و حسين را روى پاى چپش نشانده و دستش را بر مَلاج (نرمه جلوى سر) هر دو نهاده است و مى گويد : «خدايا ! اين دو و صالح مؤمنان را به تو مى سپارم» . [بنگر] تو چگونه امانتدارى كردى!؟
