۲۷۱۷.الطبقات الكبرى (الطبقة الخامسة من الصحابة) :[يزيد] دستور داد كه زنان را به بخش زنانه ببرند و به زنان خاندان ابو سفيان، فرمان داد كه براى حسين عليه السلام سه روز سوگوارى كنند. هيچ زنى از آنان نمانْد، مگر اين كه ديدم مى گريست و شيون مى كرد و براى حسين عليه السلام نوحه سرايى مى نمود، تا سه روز.
اُمّ كلثوم، دختر عبد اللّه بن عامر بن كُرَيز ـ كه در آن وقت ، همسر يزيد بود ـ بر حسين عليه السلام گريست.
يزيد گفت: حق دارد كه بر بزرگ و سَرور قريش، مويه كند.
۱ / ۴ ـ ۳
سوگوارى در مدينه
الف ـ نخستين ناله اى كه در مدينه بلند شد
۲۷۱۸.تاريخ اليعقوبى:نخستين شيون كننده اى كه صدايش در مدينه بلند شد، امّ سلمه، همسر پيامبر خدا بود. پيامبر صلى الله عليه و آله ، شيشه اى پُر از خاك به وى سپرده بود ... و به او فرموده بود كه: «جبرئيل به من خبر داده كه امّت من، حسين را مى كُشند».
[امّ سلمه گفت :] پيامبر صلى الله عليه و آله اين خاك را به من داد و فرمود: «وقتى اين خاك، خون تازه شد، بدان كه حسين ، كشته شده است» .
اين ، پيش امّ سلمه بود . هنگامى كه زمانش فرا رسيد، امّ سلمه، هر ساعت به آن شيشه نظر مى انداخت و وقتى ديد كه آن خاك، خون شده است ، فريادش به «وا حسينا ! اى پسر پيامبر خدا!» بلند شد. زنان، از هر سو شيون سر دادند ، تا اين كه در مدينه چنان ولوِله اى شد كه تا آن زمان ، شنيده نشده بود.
