ه ـ مرثيه سرايى رَباب
۲۷۰۵.الأغانىـ به نقل از عوانه ـ: وقتى امام حسين عليه السلام به شهادت رسيد، رَباب ، دختر امرؤالقيس، مادر سَكينه دختر حسين عليه السلام ، براى همسرش حسين عليه السلام ، اين مرثيه را سرود:
آن كه نورى بود كه از پرتو او، روشنايى گرفته مى شددر كربلا كشته شد؛ ولى دفن نشد .
اى پسر پيامبر ! خداوند به تو از جانب ما پاداش نيكو دهد!جدر قيامت ،ج تو از خسارت جو كمبودج در روزى كه ترازوها بر پا مى شوند ، دور داشته شده اى .
تو براى من كوهى سِتَبر بودى كه به آن پناه مى بردمو تو با مهرورزى و ديندارى با ما همراهى مى كردى؛
همان كسى كه براى يتيمان و نيازمندان ، پناه بودو بى نياز مى گرداند و هر مسكينى به او پناه مى برد .
به خدا سوگند ، با مردى از شما وصلت نمى كنمتا اين كه در ميان ماسه و گِل ، پنهانم كنند .
۲۷۰۶.تاريخ دمشق:رَباب ، دختر امرؤ القيسِ... كَلْبى، زنى است كه به مدّت يك سال در كنار قبر جشوهرشج حسين عليه السلام ماند و سرود:
تا يك سال مى مانم و آن گاه با شما وداع مى كنمو هر كه يك سال كامل بگِريد، عذرش جبراى رفتنْج پذيرفته است .
... وقتى حسين عليه السلام از دنيا رفت ، از رَباب، خواستگارى شد و بر آن، پافشارى شد . گفت: «غير از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ، پدرشوهرى انتخاب نمى كنم» و ازدواج نكرد. يك سال پس از آن زيست و زير سايه نرفت تا بيمار شد و افسرده، از دنيا رفت.
