257
دانشنامه امام حسين عليه السلام بر پايه قرآن و حديث - جلد نهم

۲۶۳۵.تاريخ الطبرىـ به نقل از پيرمردى از نَخَع ـ: حَجّاج گفت: هر كه گرفتارى دارد، برخيزد.
عدّه اى برخاستند و [چيزهايى ]گفتند. سِنان ابن اَنَس نيز برخاست و گفت: من ، قاتل حسينم.
حَجّاج گفت: چه گرفتارى خوبى!
او به منزلش باز گشت و زبانش بند آمد و ديوانه شد. مى خورد و جايش را خيس مى كرد.

۲۶۳۶.تاريخ الطبرىـ به نقل از ابو عبد الأعلى زُبَيدى ـ: مختار، سِنان بن اَنَس را ـ كه مدّعى كشتن حسين عليه السلام بود ـ خواست و ديد كه او به بصره گريخته است . پس خانه اش را خراب كرد.

۲۶۳۷.ذَوب النُّضار:سِنان بن اَنَس ـ كه لعنت خدا بر او باد ـ به بصره گريخت . جمختار ،ج خانه اش را ويران كرد . سپس سِنان از بصره به سمت قادسيّه حركت كرد. جاسوسانى بر او گمارده شده بودند كه به مختار ، خبر دادند و مختار ، او را در ميان عُذَيب و قادسيّه دستگير كرد و انگشتانش را بند بند بريد و دست و پاهايش را قطع كرد و ديگى از روغن ، داغ كرد و او را در آن انداخت .

۲۶۳۸.الملهوف:نقل است كه مختار ، سِنان را دستگير كرد و انگشتانش را بند بند بريد و سپس دست ها و پاهايش را قطع كرد . آن گاه ديگ روغنى را به جوش آورد و او را در آن انداخت ، در حالى كه دست و پا مى زد .


دانشنامه امام حسين عليه السلام بر پايه قرآن و حديث - جلد نهم
256

۲۶۳۵.تاريخ الطبري عن شيخ من النَّخع :قالَ الحَجّاجُ : مَن كانَ لَهُ بَلاءٌ فَليَقُم . فَقامَ قَومٌ يُذكَروا ۱ ، وقامَ سِنانُ بنُ أنَسٍ ، فَقالَ : أنَا قاتِلُ الحُسَينِ . فَقالَ : بَلاءٌ حَسَنٌ ! ورَجَعَ إلى مَنزِلِهِ ، فَاعتَقَلَ لِسانُهُ ، وذَهَبَ عَقلُهُ ، فَكانَ يَأكُلُ ويُحدِثُ مَكانَهُ ۲ !

۲۶۳۶.تاريخ الطبري عن أبي عبد الأعلى الزّبيدي :طَلَبَ المُختارُ سِنانَ بنَ أنَسٍ الَّذي كانَ يَدَّعي قَتلَ الحُسَينِ عليه السلام ، فَوَجَدَهُ قَد هَرَبَ إلَى البَصرَةِ ، فَهَدَمَ دارَهُ . ۳

۲۶۳۷.ذوب النُّضار :وهَرَبَ سِنانُ بنُ أنَسٍ ـ لَعَنَهُ اللّهُ ـ إلَى البَصرَةِ فَهَدَمَ دارَهُ ، ثُمَّ خَرَجَ مِنَ البَصرَةِ نَحوَ القادِسِيَّةِ ، وكانَ عَلَيهِ عُيونٌ ، فَأَخبَرُوا المُختارَ ، فَأَخَذَهُ بَينَ العُذَيبِ ۴ وَالقادِسِيَّةِ ، فَقَطَعَ أنامِلَهُ ، ثُمَّ يَدَيهِ ورِجلَيهِ ، وأغلى زَيتا في قِدرٍ ، وألقاهُ فيهِ . ۵

۲۶۳۸.الملهوف :ورُوِيَ أنَّ سِنانا هذا أخَذَهُ المُختارُ ، فَقَطَعَ أنامِلَهُ أنمُلَةً أنمُلَةً ، ثُمَّ قَطَعَ يَدَيهِ ورِجلَيهِ ، وأغلى لَهُ قِدرا فيها زَيتٌ ، ورَماهُ فيها وهُوَ يَضطَرِبُ . ۶

1.جاء في هامش تاريخ دمشق : كذا ، وفي الترجمة المطبوعة «فذكروا» وهو الظاهر .

2.تاريخ الطبري : ج ۱۱ (المنتخب من ذيل المذيّل) ص ۵۲۱ ، تاريخ دمشق : ج ۱۴ ص ۲۳۱ و راجع : بحار الأنوار : ج ۴۵ ص ۳۰۹ .

3.تاريخ الطبري : ج ۶ ص ۶۵ ، البداية والنهاية : ج ۸ ص ۲۷۲ .

4.العُذَيب : ماءٌ بين القادسيّة والمغيثة ، بينه وبين القادسيّة أربعة أميال (معجم البلدان : ج ۴ ص ۹۲) .

5.ذوب النّضار : ص ۱۲۰ ، بحار الأنوار : ج ۴۵ ص ۳۷۵ .

6.الملهوف : ص ۱۷۶ ، مثير الأحزان : ص ۷۵ نحوه ، بحار الأنوار : ج ۴۵ ص ۵۵ .

  • نام منبع :
    دانشنامه امام حسين عليه السلام بر پايه قرآن و حديث - جلد نهم
    سایر پدیدآورندگان :
    جمعی از پژوهشگران
    تعداد جلد :
    16
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    01/01/1388
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 4799
صفحه از 457
پرینت  ارسال به