۶ / ۱۶
رُشَيد ، غلام عبيد اللّه بن زياد
رُشَيد ، غلام ابن زياد و قاتل هانى بن عروه بوده است . در قيام مختار ، او به همراه ابن زياد با لشكر ابراهيم بن مالك اَشتر ، رو به رو شد و با آنها در كنار رودخانه خازِر جنگيد. در اين جنگ، عبد الرحمان بن حُصَين مرادى ـ كه از سپاهيان ابراهيم بن اَشتر بود ـ او را ديد و چون شنيد كه مردم گفتند: «اين ، كشنده هانى است»، با نيزه اش به وى حمله كرد و او را كشت.
۲۶۲۶.تاريخ الطبرىـ به نقل از عون بن ابى جُحَيفه ـ: غلام عبيداللّه بن زياد ـ كه غلامى تُرك به نام رُشَيد بود ـ ، هانى بن عروه را با شمشير زد و شمشيرش كارگر نيفتاد. هانى گفت: بازگشت ، به سوى خداست. خداوندا ! طالب رحمت و خشنودى تو ام.
آن گاه رُشَيد ، ضربه ديگرى زد و او را كشت.
عبد الرحمان بن حُصَين مرادى ، او (رُشَيد) را همراه عبيد اللّه بن زياد، در خازِر ۱ ديد . مردم گفتند: اين، كشنده هانى بن عروه است.
ابن حُصَين گفت: خدا مرا بكشد، اگر او را نكشم و يا به دست او كشته نشوم !
پس با نيزه به او تاخت و او را زد و كشت .
ر.ك: ج ۴ ص ۳۴۷ (بخش هفتم / فصل چهارم / شهادت هانى بن عروه) .
۶ / ۱۷
زُرعه
زُرعه ، از قبيله بنى أبان بن دارِم ، قاتل محمّد فرزند امام على عليه السلام بوده است . همچنين
مشاركت در شهادت فرزند ديگر امام على عليه السلام به نام عثمان ، به زُرعه نسبت داده شده كه احتمالاً همين شخص است .
زُرعه از كسانى بود كه ديگران را به بستن آب بر روى امام حسين عليه السلام ترغيب مى كردند . بنابر گزارشى ، امام حسين عليه السلام ، در روز عاشورا آب طلبيد ؛ امّا پيش از آن كه آب بنوشد ، زُرعه تيرى به گلوى امام عليه السلام زد و ايشان ديگر نتوانست آب بنوشد . امام حسين عليه السلام نيز او را چنين نفرين كرد : «خداوندا! او را تشنه بدار» . سرانجام ، وى به چنان عطش و حرارت درونى اى مبتلا شد كه با وجود آب و يخ در نزدش ، فريادش از سوختن جگر ، به آسمان مى رسيد .
