۶ / ۷

اَحبَش بن مَرثَد

اَحبَش بن مَرثَد بن عَلقَمة بن سَلامه حَضرَمى ـ كه در برخى منابع از او به «اَخنَس» ياد مى كنند ـ ، از سواران سپاه عمر بن سعد و از جمله ده نفرى است كه به درخواست عمر بن سعد ، بر بدن مبارك امام حسين عليه السلام اسب تاختند. بنا بر گزارشى ، احبش، همان كسى است كه عمامه امام حسين عليه السلام را به غارت بُرد ^۱ .
پس از واقعه عاشورا، او در صحنه جنگ، ايستاده بود كه تيرى از كمان، رها شد ـ و پرتاب كننده اش معلوم نشد ـ و به وى خورد و قلبش را شكافت و مُرد .

۲۶۰۶.تاريخ الطبرىـ به نقل از حُمَيد بن مسلم ـ: عمر بن سعد در ميان يارانش بانگ برداشت كه : چه كسى حاضر است اسبش را بر جنازه حسين بتازاند؟
ده نفر، اعلام آمادگى كردند، از جمله : ... اَحبَش بن مَرثَد بن علقمة بن سلامه حضرمى . آنان آمدند و اسبانشان را بر جنازه حسين عليه السلام تاختند و پشت و سينه ايشان را خُرد كردند.
شنيدم كه پس از گذشت مدّتى از آن واقعه، تيرى ناشناخته به احبش بن مرثد ـ كه در ميدان جنگى ايستاده بود ـ اصابت كرد و قلبش را شكافت و او مُرد.

1.ر. ك : ج۷ ص۲۹۵ (بخش نهم / فصل يكم / تاراج كردن وسايل امام عليه السلام ) و ص۳۰۵ ( اسب دواندن بر پيكر امام عليه السلام ) .

دانشنامه امام حسين عليه السلام بر پايه قرآن و حديث - جلد نهم

214

۶ / ۷

أحبَشُ بنُ مَرثَدٍ

أحبش بن مرثد بن علقمة بن سلامة الحضرمي ، الذي ذكر في بعض المصادر باسم «أخنس» ، من خيّالة عسكر عمر بن سعد ، وكان من بين العشرة الذين تبرّعوا بعد طلب عمر بن سعد ليدوسوا بدن الإمام الحسين عليه السلام بحوافر خيولهم ، واستناداً لرواية فإنّه هو الذي سلب عمامة الإمام . ^۱ وبعد واقعة عاشوراء، بينما كان في ساحة القتال فإذا بسهم أصابه لا يُدرى راميه فمات . ^۲

۲۶۰۶.تاريخ الطبري عن حميد بن مسلم :إنَّ عُمَرَ بنَ سَعدٍ نادى في أصحابِهِ : مَن يَنتَدِبُ لِلحُسَينِ ويوطِئُهُ فَرَسَهُ ؟ فَانتَدَبَ عَشَرَةٌ ، مِنهُم : ... أحبَشُ بنُ مَرثَدِ بنِ عَلقَمَةَ بنِ سَلامَةَ الحضَرَمِيُّ ، فَأَتَوا فَداسُوا الحُسَينَ عليه السلام بِخُيولِهِم ، حَتّى رَضّوا ظَهرَهُ وصَدرَهُ ، فَبَلَغَني أنَّ أحبَشَ بنَ مَرثَدٍ بَعدَ ذلِكَ بِزَمانٍ أتاهُ سَهمٌ غَربٌ ^۳ ، وهُوَ واقِفٌ في قِتالٍ ، فَفَلَقَ قَلبَهُ ، فَماتَ . ^۴

1.راجع : ج ۷ ص ۲۹۴ (القسم التاسع / الفصل الأوّل / سلب الإمام عليه السلام ) و ص ۳۰۴ (وطؤهم بخيولهم جسد الإمام عليه السلام ) .

2.راجع : ح ۲۶۰۶ .

3.سهمٌ غربٌ : أي لا يُعرف راميه (النهاية : ج ۳ ص ۳۵۰ «غرب») .

4.تاريخ الطبري : ج ۵ ص ۴۵۴؛ مثير الأحزان : ص ۷۸ ، بحار الأنوار : ج ۴۵ ص ۵۹ وفيهما «أخنس بن مرثد» وليس فيهما ذيله من «فبلغني» .

نام منبع :

دانشنامه امام حسين عليه السلام بر پايه قرآن و حديث - جلد نهم

سایر پدیدآورندگان :

جمعی از پژوهشگران

تعداد جلد :

16

ناشر :

انتشارات دارالحدیث

محل نشر :

قم

تاریخ انتشار :

01/01/1388

نوبت چاپ :

اول

نتیجه جستجو برای « »