۲۵۹۶.تاريخ دمشق:حُصَين بن نُمَير بن نائل بن لَبيد بن جِعثِنَة بن حارث بن سَلَمَة بن شُكامة بن شبيب بن سَكون بن اَشرَس بن كِنده، و او، ثَور بن عُفَير بن عَدى بن حارث، ابو عبد الرحمان كِندى و سپس سَكونى، از مردم حِمْص است. از بلال ، روايت كرده و پسرش يزيد بن حُصَين، از او روايت كرده است.
وقتى معاويه عازم صفّين شد، حُصَين در دمشق بود و با معاويه همراه شد. وى در جنگ با روميان از سوى يزيد بن معاويه ، فرمانده و امير لشكر حِمْص بود. او در سپاهى بود كه يزيد از دمشق براى مبارزه با اهل مدينه و جنگ با اهل حَرّه فرستاد و مسلم بن عُقبه، مشهور به «مُسرِف (خونريز)»، او را جانشين خود در سپاه قرار داد.
وى با ابن زبير جنگيد و وقتى براى خلافت مروان بن حكم بيعت شد، او در جابيه ۱ بود.