۷ / ۳۱

قادر طهماسبى (فريد)

سرّ نى در نينوا مى مانْد ، اگر زينب نبودكربلا ، در كربلا مى مانْد ، اگر زينب نبود
چهره سرخ حقيقت ، بعد از آن توفانِ رنگپشت ابرى از ريا مى ماند ، اگر زينب نبود
چشمه فرياد مظلوميّت لب تشنگاندر كوير تفته ، جا مى ماند ، اگر زينب نبود
زخمه زخمى ترين فرياد ، در چنگ سكوتاز طراز نغمه ، وا مى مانْد ، اگر زينب نبود
در طلوع داغ اصغر ، استخوان اشكِ سرخدر گلوى چشم ها مى ماند ، اگر زينب نبود
ذو الجناح دادخواهى ، بى سوار و بى لِگامدر بيابان ها رها مى ماند ، اگر زينب نبود
در هجوم لشكر شمشيرها ، تيغِ زباندر نيام ادّعا مى ماند ، اگر زينب نبود
در عبور از بستر تاريخ ، سيل انقلابپشت كوه فتنه ها مى ماند ، اگر زينب نبود. ^۱

1.دانش نامه شعر عاشورايى : ج ۲ ص ۱۴۷۸ ـ ۱۴۷۹ .

دانشنامه امام حسين عليه السلام بر پايه قرآن و حديث - جلد دهم

408

۷ / ۳۰

ذبيح اللّه صاحبكار

چو خالى شد ز ياران ، گِردِ آن سردار بى لشكربه سوى خيمه آمد با تنى خونين و چشمى تَر
نظر افكند سوى خيمه هر يك ز همراهانتهى ديد آشيان ها را از آن مرغان خونين پَر
يقين بودش كه تا لَختى دگر از آتش دشمننخواهد ماند زين خرگاه ، جز مُشتى ز خاكستر
به عزم آخرين ديدارِ فرزندان و خواهرهافرود آمد ز مَركب ، آن سپه سالارِ بى ياور
يكايك ، كودكان را از محبّت، بوسه زد بر رُخپياپى ، خواهران را سودْ دست مرحمت بر سر
به خواهر گفت كاى باليده سروِ گلشن عصمتمرا منزل به پايان مى رسد تا لحظه اى ديگر
مبادا لطمه بر صورت زنى ، ناخن به رُخ ، سايىغم مرگ برادر ، گر چه دشوار است بر خواهر
تو زين پس كاروان سالار و غمخوار اسيرانىمكن شيون ، مزن بر سر ، مريز از ديدگان ، گوهر
بُود خصم تو را اين فتح ، آغاز سيه روزىولى باشد شكست ما نخستين گام پيروزى .
نمى دانم چه شورى بود از عشق تو در سرهاكه دل ها مى زند پر در هوايت، چون كبوترها
اگر هر منبر از وصف تو زينت يافت، جا داردكه از عشق تو پا بر جاى شد محراب و منبرها
بنازم همرهانت را كه افتادند چون از پاطريق عشق را مردانه پيمودند با سرها
نمى دانم چه آيينى است دنياى محبت راكه خواهرها نمى گريند بر مرگ برادرها
نظر كن خوارى خصم و نگر فرّ حسينى راكه اين، پيروزى خون است بر شمشير و خنجرها
پدرها شسته دست از جان، به اشك ديده طفلانخضاب از خون فرزندان خود كردند مادرها
فداى پرچم سرخ تو، اى سردار مظلومان !كه مى لرزد ز بيمش تا ابد، كاخ ستمگرها
اگر خود، تشنه لب، جان بر لب آب روان دادىجهانى را ز فيض خون پاك خويش، جان دادى . ^۱

1.كاروان شعر عاشورايى: ص ۶۱۳ .

نام منبع :

دانشنامه امام حسين عليه السلام بر پايه قرآن و حديث - جلد دهم

سایر پدیدآورندگان :

جمعی از پژوهشگران

تعداد جلد :

16

ناشر :

انتشارات دارالحدیث

محل نشر :

قم

تاریخ انتشار :

01/01/1388

نوبت چاپ :

اول

نتیجه جستجو برای « »