۱ / ۱۶
فضل بن عبّاس بن عُتْبه ۱
۲۸۹۹.كشف الغمّة :فضل بن عبّاس بن عُتبة ۲ بن ابى لَهَب ، دررثاى شهيدانِ كشته شده از خاندان امام حسين عليه السلام ، چنين سرود :
اى چشمانم! اگر در مصيبت وارد شده بر من ، گريه نكنيدچشمان تمام مردم، شكيباتر از شما خواهند بود.
اى چشمانم! اشك هايى انبوه ، فرو ريزيدكه دلسوزى من ، درست است و من ، متوجّه نبودم.
براى مرگِ گراميانى گريستم كه در پىِ هم ، روى آوردندبراى رسيدن به شهادت ، زره به تن و با سرِ بى خُود ؛ ۳
همان ها كه از كرامتمندانِ پاكِ آل هاشم بودندو نياكانى دارند كه در رادمردى ، شُهره اند .
چراغ هاى تابانى كه به مهتابْ ماننده اند ؛ زيرادر دهش و زدودنِ اندوه ، بيناترند.
فاجعه آنان به ما وارد شدو عاملان اين فاجعه ، تَميم و بكر و سَكون و حِمْيَرند
و هَمْدان ، به ما خشم ورزيدو هوازِن را در كنار آل قيس و اَعصُر ، فرا خواند.
هر قبيله اى، شركت جُست، در ريختن خون مابنى هاشم ـ كه مجدش مى درخشد و آوازه اش ، همواره ـ رو به فزونى است ـ.
زندگى و مرگ ما ، در راه خداوند است،كشته هاى ما ، به خداوند ، تقديم مى شوند و برانگيخته مى شوند.
هر خونِ ريخته اى، خواهانى دارد و خونخواه مادر كمين است و بر شما ، چيره مى شود و آشكار خواهد گشت.
به زودى ، دشمنانِ ما، آن گاه كه با آنها رو در رو مى شويم ، خواهند ديدكه پيامبر مطهّر ، از آنِ كدام يك از ماست. ۴
1.فضل بن عبّاس بن عُتبة بن ابى لهب هاشمى، يكى از شعرا و فصيحان بنى هاشم بود كه هم از جانب مادر و هم پدر، هاشمى بود. وى هم روزگار با فَرَزدَق و احوص بوده است. او در حدود سال ۹۰ و به قولى، سال ۹۵ هجرى، در دوران خلافت وليد بن عبد الملك در گذشت.
2.در متن مصدر، «عُقبه» است كه آن را بر اساس ديگر منابع، تصحيح كرديم .
3.در متن مصدر اشكالاتى بود كه ما آن را از ادب الطف ، تصحيح نموديم .
4.اين متن، در مصدر، با اشكالاتى همراه بود كه آنها را بر اساس كتاب أدب الطفّ، تصحيح كرديم.
