۱ / ۹
رَباب ، دختر اِمرِؤ القَيس ۱
۲۸۸۸.الأغانى:رَباب دختر امرؤ القيس و مادر سَكينه دختر حسين عليه السلام ، بر شهادت همسرش حسين عليه السلام ، آن گاه كه شهيد شد ، مرثيه سرود و گفت:
آن كسى كه نورى بود و از آن پرتو مى گرفتنددر كربلا كشته شد ، بى آن كه به خاكش بسپارند .
اى نواده پيامبر صلى الله عليه و آله ـ كه خداوند از سوى ما جزاىِ نيكت دهدو تو را از خُسرانِ ميزان ها[ى اعمال ]برَهاند !
براى من ، كوهى سترگ بودى كه بِدان ، پناه مى جُستمو با ما ، هماره بر پايه مِهرورزى و دين، همنشينى مى كردى.
از اين پس ، چه كسى يتيمان را در يابد؟ نيازمندان را چه كسى در يابد؟و چه كسى مايه بى نيازى شود و هر تهى دستى بدو روى آورد؟
به خدا سوگند، [پس] از شما، شُويى نخواهم گرفتتا آن كه ميان ماسه و گِل ، دفن شوم.
۲۸۸۹.تذكرة الخواصّ :گفته اند كه رَباب، دختر امرؤ القيس و همسر حسين عليه السلام ، سرِ ايشان را به دامان گرفت و بوسيد و چنين سرود: ۲
واى از مصيبت حسين! حسين را از ياد نمى برمكه تيغ هاى دشمنان ، او را هدف گرفتند .
او را در كربلا ، بر زمين افكنده ، رها كردند.خداوند ، دو سوىِ كربلا را هرگز سيراب مگردانَد!
