زيارت دوم
۳۲۴۳.مصباح الزائر :ذكر زيارت مسلم بن عقيل . بر سر قبرش مى ايستى و مى گويى :
ستايش ، ويژه خداوند ، مالك [ همه چيز ] ، حق و آشكار است ؛ او كه همه جبّاران سركش در برابر بزرگى اش ، كوچك اند ، و همه آسمانيان و زمينيان ، به ربوبيتش ، معترف اند ، و همه آفريدگان ، به يكتايى اش مُقِرّند .
خداوند ، بر سَرور مردمان و اهل بيت گرامى اش درودى فرستد كه چشم هايشان به آن ، روشن شود و بينى دشمنشان از جن و اِنس ، همه بر خاك ، ماليده شود . سلام خداى والاى بزرگ ، و سلام فرشتگان مقرّبش ، پيامبران فرستاده شده اش ، امامان برگزيده اش ، بندگان صالحش و همه شهيدان و صدّيقان و پاكان و پاكيزگان [ از فرشتگانى ] كه هر صبح و شام ، فرود مى آيند ، بر تو باد ، اى مسلم بن عقيل بن ابى طالب ! و نيز رحمت و بركات خدا نثارت باد !
گواهى مى دهم كه تو نماز بر پا داشتى و زكات پرداختى و امر به معروف و نهى از منكر نمودى و در راه خدا ، آن گونه كه بايد ، جهاد كردى و بر راه مجاهدان خدايى . كُشته شدى تا آن كه به گاه ديدار خداى عزوجل ، از تو خشنود بود .
و گواهى مى دهم كه تو به عهد خدا ، وفا كردى و جانت را براى يارى حجّت خدا و فرزند حجّتش ، به ميدان آوردى تا اَجَلت در رسيد . من براى تو به تسليم شدن و وفادارى و خيرخواهى در حقّ جانشين پيامبرِ فرستاده و نواده برگزيده و راه نماى دانا و وصىّ بيان كننده و مظلومِ حقْ به تاراج رفته ، گواهى مى دهم . خداوند ، از جانب پيامبرش ، امير مؤمنان ، حسن و حسين ، به تو برترين پاداش را در برابر شكيبايى اى كه كردى و به حساب خدا نهادى و يارى دادى ، عطا كند ، كه بهترين سراى فرجامين است .
خدا ، لعنت كند كسى را كه تو را كُشت ! خدا ، لعنت كند كسى را كه به آن ، فرمان داد ! خدا ، لعنت كند كسى را كه به تو ستم كرد ! خدا ، لعنت كند كسى را كه به تو دروغ بست ! خدا ، لعنت كند كسى را كه حقّ تو را نشناخت و حُرمتت را خوار داشت ! خدا ، لعنت كند كسى را كه با تو بيعت كرد و نيرنگ زد و تو را وا نهاد و تسليم كرد و [ دشمنت را ] بر ضدّ تو شورانْد و يارى ات نكرد !
ستايش ، از آنِ خدايى است كه آتش را جايگاه آنان ، قرار داد ؛ و به چه بد جايگاهى وارد مى شوند !
گواهى مى دهم كه تو ، مظلومانه كُشته شدى و خدا ، وعده اى را كه به شما داده ، محقّق خواهد ساخت . با شناخت حقّ شما ، به ميهمانى نزد تو آمده ام . در برابر شما ، تسليم و پيرو شما هستم . يارى ام برايتان ، آماده است تا آن كه خدا ، حكم كند ، كه او بهترينِ حكم كنندگان است . من با شما هستم ؛ با شما ، نه با دشمن شما . درودهاى خدا بر شما ، و بر روح ها و پيكرهايتان ، و بر حاضران و غايبان شما ! سلام و رحمت و بركات خدا بر شما ! خدا ، كسانى را كه شما را با دست ها و زبان هايشان كُشتند ، لعنت كند !
سپس به سوى ضريح ، اشاره كن و بگو :
سلام بر تو ، اى بنده شايسته ، مطيع خدا و پيامبرش و امير مؤمنان و حسن و حسين عليهم السلام ! ستايش ، از آنِ خداست . سلام او بر بندگان برگزيده اش ، محمّد و خاندان او ! سلام بر شما و رحمت و بركات و آمرزش خدا بر تو و بر روح و پيكرت !
گواهى مى دهم كه تو ، بر همان عقيده اى جان دادى كه بَدريان و مجاهدان در راه خدا ، مبالغه كنندگان در جهاد با دشمنان خدا و در يارى اوليايش ، جان دادند . خدا ، به تو بهترين و فراوان ترين و سرشارترين پاداش كسانى را كه به بيعت خود وفا كردند و دعوتش را پاسخ گفتند و اختياردارانِ كارهايش را اطاعت كردند ، عطا كند !
گواهى مى دهم كه تو ، در خيرخواهى كوشيدى و نهايتِ توان خويش را به كار بردى تا اين كه خدا ، تو را در ميان شهيدان بر انگيخت و روحت را با ارواح سعادتمندان ، قرار داد و گسترده ترين منزل با بهترين اتاق هاى بهشتى را به تو عطا كرد و يادت را تا علّيّين [در فرادستِ بهشتْ] بالا برد و تو را با پيامبران و صدّيقان و شهيدان و صالحان ، محشور كرد ؛ و چه همراهانِ خوبى !
گواهى مى دهم كه تو ، سستى نكردى و پا ، پس ننهادى و با بينايى به كارَت و پيروى از شايستگان و دنباله روى از پيامبران ، به سوى كار خود ، روان شدى . خدا ، ما و تو را گِرد هم آورد ، و نيز ميان پيامبرش و اوليايش ، در جايگاه فروتنان ، كه او مهربان ترينِ مهربانان است !
سپس ، نزد او دو ركعت نماز بخوان و آن را به او هديه كن و بگو :
خدايا ! بر محمّد و خاندان محمّد ، درود فرست و گناهى برايم مگذار ، جز آن كه آن را بيامرزى ، و اندوهى مگذار ، جز آن كه آن را بزُدايى ، و بيمارى اى مگذار ، جز آن كه آن را شفا دهى ، و عيبى مگذار ، جز آن كه آن را بپوشانى ، و تفرقه اى مگذار ، جز آن كه آن را جمع و به سامان كنى ، و غايبى مگذار ، جز آن كه او را حفظ كنى و به جايش باز گردانى ، و برهنه اى مگذار ، جز آن كه لباسش دهى ، و روزى اى مگذار ، جز آن كه آن را گسترش دهى ، و هراسى مگذار ، جز آن كه آن را ايمن كنى ، و حاجتى را از حاجت هاى دنيا و آخرت كه رضايت تو و صلاح من در آن است ، مگذار ، جز آن كه آن را برآورده سازى ، اى مهربان ترينِ مهربانان !
هنگام بازگشت و خداحافظى ، بر سرِ قبر بِايست و بگو :
تو را به خدا مى سپارم و خدا را به مراقبت از تو ، فرا مى خوانم و بر تو سلام مى دهم . به خدا و پيامبرش و نيز به آنچه از جانب خدا آورد ، ايمان آورديم . خدايا ! ما را در گروه گواهان بنويس . خدايا ! آن را آخرين زيارت من از قبر اين بنده صالح ، قرار مده و زيارت او را هميشه ، تا هر گاه كه مرا باقى مى دارى ، روزى ام كن و مرا با او محشور گردان و مرا با پيامبر و اوليايت ، در بهشت ، آشنا كن .
خدايا ! بر محمّد و خاندان محمّد ، درود فرست و مرا بر ايمان به خودت ، تصديق پيامبرت ، ولايت على بن ابى طالب و امامان عليهم السلام ، و بيزارى از دشمنانشان بميران ، كه من به آن خشنود هستم ، اى پروردگارِ جهانيان !
