زيارت ششم
۳۲۳۵.كامل الزياراتـ به نقل از حسن بن عطيّه ، از امام صادق عليه السلام ـ: هنگامى كه به مزارْ وارد شدى ، بگو :
خدايا ! اين ، جايگاهى است كه مرا با [ آوردن به ] آن ، بزرگ داشتى و شرافت بخشيدى . خدايا ! با عنايت به حقيقت ايمانم به تو و فرستادگانت ، آنچه را دوست مى دارم ، به من عطا كن . سلام خدا بر تو ، اى فرزند پيامبر خدا ! و سلام فرشتگان خدا كه هر صبح و شام ، با نسيم هاى پاك ، بر تو وارد مى شوند ، بر تو باد ! و سلام بر فرشتگان مقرّب خدا ! و سلام بر آنان كه با دل هايشان ، تسليم تو اند و بر زبان هايشان ، سخن از لطف تو دارند !
گواهى مى دهم كه تو ، راستگو و راستْ دينى . در آنچه به سوى آن خواندى ، راست گفتى ، و در آنچه به جا آوردى ، پايدارى كردى . و گواهى مى دهم كه تو ، خونِ طلب شده خدا در زمين هستى ؛ خونى كه انتقامش را از زمين ، جز با اولياى تو نمى گيرند . خدايا ! مرقدهاى آنان را و حضور آنها [ در زندگى ام ] را محبوب من قرار ده تا مرا به آنان بپيوندى . مرا پيشْ مرگ و پيرو آنان در دنيا و آخرت ، قرار ده .
سپس ، اندكى راه مى روى و هفت «تكبير» مى گويى و رو به روى قبر مى ايستى و مى گويى :
منزّه است خدايى كه مُلك و ملكوت ، (جهان مادّه و جهان معنا) او را تسبيح مى گويند و همه خلقش ، نام هايش را تقديس مى كنند ! منزّه است خداى فرمان رواى پاك ، خداى فرشتگان و روح ! خدايا ! مرا در زمره ميهمانان وارد شونده به بهترينِ مكان ها و بهترينِ خلقت بنويس . خدايا ! بُت و طاغوت را لعنت كن و و پيروان و دنباله روهاى آنان را نيز لعنت كن .
خدايا ! مرا در همه جاهاى خير با خاندان پيامبرت ، حاضر كن . خدايا ! مرا مسلمان بميران و مرا همراه باقى ماندگان و آنان كه زمين را به ارث مى برند و بندگان صالح تو هستند ، ثابت قدم بدار .
سپس پنج «تكبير» مى گويى و اندكى راه مى روى و مى گويى :
خدايا ! من به تو ، ايمان دارم و به وعده ات باور دارم . خدايا ! براى من ، ايمان بنويس و آن را در دلم ، استوار بدار . خدايا ! آنچه را به زبانم مى گويم ، حقيقتش را در دلم و آيينش را در عملم ، قرار ده . خدايا ! مرا از كسانى قرار ده كه همراه حسين عليه السلام ، گامى استوار دارند ، و مرا جزو كسانى بنويس كه با او شهيد شدند .
آن گاه ، سه «تكبير» بگو و هر دو دستت را بالا ببر و بر قبر بگذار و سپس بگو :
گواهى مى دهم كه تو ، پاك و پاكيزه و فرزند پاك و پاكيزه هستى . تو ، پاكى و سرزمين ها نيز با تو ، پاك شده اند . زمينى كه تو در آن هستى ، به سبب تو ، پاك شده و حَرَمت ، پاكيزه است . گواهى مى دهم كه تو ، به دادگرى فرمان دادى و به آن ، فرا خواندى . تو ، خون طلب شده خدا در زمين اويى تا آن كه انتقامت را از همه بندگانش [كه در ريختن اين خونْ شريك اند ] ، بگيرد » .
سپس ، گونه هايت را كاملاً بر قبر مى گذارى و سپس ، مى نشينى و خدا را با هر چه خواستى ، ياد مى كنى و با هر درخواستى كه دارى ، به خدا روى مى آورى . آن گاه ، باز مى گردى و دستانت را در نزد پاهاى امام عليه السلام ، [ بر قبر ] مى گذارى و مى گويى :
درودهاى خداوند ، بر روح و پيكر تو باد ! راست گفتى و تو ، راستگو و تصديق شده اى . خدا بكُشد كسانى را كه تو را با دست ها و زبان هايشان كُشتند !
آن گاه ، به سوى على اكبر عليه السلام پسر امام عليه السلام روى مى آورى و آنچه را دوست دارى ، مى گويى و سپس ، رو به روى قبرهاى شهيدان مى ايستى و مى گويى :
سلام بر شما ، اى شهيدان ! شما ، پيشروان ماييد و ما ، دنباله رو شما هستيم . بشارتتان باد به وعده تخلّف ناپذير خداوند ، كه خدا در پىِ انتقام خون شماست و دشمنش را در زمين به خاطر شما ، در چنگ مى گيرد . شما ، سَروران شهيدان ، در دنيا و آخرت هستيد » .
آن گاه ، قبر را پيش رويت قرار مى دهى . سپس ، هر اندازه كه خواستى ، نماز بگزار . سپس مى گويى :
نزد تو ميهمان آمده ام و در همه حاجت هاى دنيايى و آخرتى ام ، شما را وسيله توسّل به خدا قرار داده ام . توسّل جويندگان به خدا ، براى حاجت هايشان به تو توسّل مى جويند و خونخواهان ، مطلوب خود را نزد خدا ، با تو مى يابند .
سپس ، يازده «تكبير» پى در پى مى گويى و در آن ، شتاب نمى كنى ، و سپس ، اندكى راه مى روى و رو به قبله مى ايستى و مى گويى :
ستايش ، ويژه خداى يكتاى يگانه در همه كارهاست . خلق را آفريد و هيچ چيز از كار آنان ، از دانش او پنهان نمانْد و آن را به قدرتش دانست . خون تو و انتقام آن ، به دل زمين و زمينيان سپرده شده است، اى فرزند پيامبر خدا ! خداوند بر تو درود فرستد ! گواهى مى دهم كه تو از سوى خدا ، وعده يارى و پيروزى دارى و خدا به تو ، وعده راست داده كه دشمنانت را هلاك كند و نهايت وعده خدا ، وعده به توست . گواهى مى دهم كه دنباله روان تو ، راستان اند ؛ كسانى كه خداى ـ تبارك و تعالى ـ ، در باره آنها فرموده است : « ايشان ، همان صدّيقان و شهيدان اند . نزد پروردگار خود ، پاداش و نور دارند » .
آن گاه ، هفت «تكبير» بگو و اندكى راه برو . سپس ، رو به روى قبر بِايست و بگو :
ستايش ، ويژه خدايى است كه فرزندى نگرفت و در فرمان روايى ، شريكى ندارد . همه چيز را آفريد و آن را به اندازه در آورد . گواهى مى دهم كه تو ، به سوى خدا و پيامبرش خواندى و به پيمان با خدا ، وفا نمودى و با كلمات خدا ، براى او قيام كردى و در راه خدا ، جهاد كردى تا اَجَلت در رسيد . خدا ، كسانى را كه تو را كُشتند ، لعنت كند ! و خدا ، كسانى را كه تو را وا نهادند ، لعنت كند ! و خدا ، كسانى را كه ديگران را از يارى ات باز داشتند ، لعنت كند !
خدايا ! من ، تو را گواه مى گيرم كه با دوستدار تو و پيامبرانت ، دوستم و از كسانى كه تو و پيامبرانت از آنها بيزاريد ، بيزارى مى جويم . خدايا ! كسانى را كه پيامبرانت را تكذيب و كعبه ات را تخريب و كتابت را تحريف كردند و خون خاندان پيامبرت را ريختند و در سرزمين هايت ، فساد كردند و بندگانت را خوار نمودند ، لعنت كن .
خدايا ! عذابت را كه در راه ها و بيابان و دريايت روان است ، بر آنها دوچندان كن . خدايا ! آنان را در نهانى ترينْ نهانگاه ها و نيز در آشكارترينْ آشكارا ، در زمين و آسمانت ، لعنت كن .
و هر گاه به درون بارگاه رفتى ، سلام بده و گونه ات را بر قبر بگذار .