۱۰ / ۱۷
دعاى امام عليه السلام در دور كردن دشمنان
۳۸۴۳.طبّ الائمّة عليهم السلام ، دو پسر بسطامـ به نقل از عبد اللّه بن مفضّل نَوفَلى ، از پدرش ، از امام حسين عليه السلام ـ: اينها، جملاتى هستند كه چون بگويم ، ديگر باكى ندارم كه جِن و اِنس بر ضدّ من گِرد هم آيند : «به نام خدا و به [يارى] خدا و به سوى خدا و در راه خدا و بر دين پيامبر خدا! خدايا! مرا به توان و حركت و نيرويت ، از شرّ هر كِشنده به نيرنگ و حيله بدكاران ، كفايت كن ، كه من نيكان را دوست مى دارم و با برگزيدگان ، همبستگى دارم ، و خداوند بر محمّدِ پيامبر و خاندانش درود و سلام فرستد !» .
۳۸۴۴.مهج الدعواتـ از امام حسين عليه السلام ، در دعايش ـ: اى كه كارش كفايت كردن است و سراپرده اش رعايت نمودن ! اى كه غايت و انتهايى ! اى برگرداننده بدى و زشتى و گرفتارى [از بندگان] ! آزار همه جهانيان را ، چه جِنّ و چه اِنس ، از من بگردان ، به حقّ جان هاى نورانى و نام هاى سُريانى و قلم هاى يونانى و كلمه هاى عِبرانى و آنچه از يقين هاى روشنگر كه در لوح ها فرود آمده است .
خدايا! مرا در حفظ و حزب خودت قرار ده ، و نيز در پناه و پرده و سايه حمايتت از هر شيطان رانده شده و دشمن كمين كرده و مُعاند پَست و مخالف ناسپاس و از هر حسود .
به «بسم اللّه » ، شفا خواستم و به نام خدا ، كفايت جُستم و بر خدا، توكّل كردم و به او يارى خواستم و او را فريادرسِ خود در برابر هر ظالمى كه ظلم كند و هر ستمكارى كه ستم كند و هر بدرفتارى كه بدرفتارى نمايد و هر كوبنده اى كه بكوبد و هر كسى كه به فرياد ، باز مى دارد ، كه خدا ، بهترين نگهبان و مهربان ترينِ مهربانان است .
