۶ / ۲
دعوت به جهاد
۳۸۰۰.وقعة صفّينـ پس از يادكردِ سخن اميرمؤمنان عليه السلام و امام حسن عليه السلام در فراخوان مردم به جهاد قبل از حركت براى جنگ با معاويه ـ: سپس ، حسين بن على عليه السلام به سخنرانى ايستاد و خدا را ستود و او را ثنا گفت ، آن گونه كه سزاوارش بود و پس از آن فرمود : «اى كوفيان ! شما دوستان [ما] و بزرگواريد و جامه زيرينيد ، و نه رويين . بكوشيد آنچه را ميان شما كهنه گشته ، احيا كنيد و آنچه را بر شما دشوار گشته ، آسان سازيد و آنچه را پراكنده شده ، پيوند دهيد . هان كه جنگ ، شرّش زشت و مزه اش تلخ است و جرعه هايى به سختى فرو رونده است ! هر كس خود را براى آن، آماده كند و ساز و برگش را فراهم آورد و جراحت هايش به گاه ورود ، او را رنجيده نكند ، مردِ جنگ است و هر كس بدان بشتابد ، پيش از آن كه هنگامش در رسد و بى آن كه ببيند چه كارى بايد برايش انجام دهد ، سزاوار آن است كه به قومش سودى نرساند و خود را تباه كند . به يارى خدا ، از او مى خواهيم كه با [ايجاد] الفتش ، شما را استوار بدارد» .
سپس فرود آمد و بيشترِ مردم ، دعوت على عليه السلام را در حركت و جهاد ، اجابت كردند .
۶ / ۳
ثابت قدمان با پيامبر صلّي الله عليه و آله در جنگ حنين
۳۸۰۱.تاريخ دمشقـ به نقل از محمّد بن عثمان بن ابى حَرمَله ، وابسته بنى عثمان ، از امام حسين عليه السلام ـ: از زمره ثابت قدمان در جنگ حُنَين در كنار پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ، عبّاس [بن عبد المطّلب] ، على عليه السلام ، ابوسفيان بن حارث ، عقيل بن ابى طالب ، عبد اللّه بن زبير بن عبد المطّلب ، زبير بن عوّام و اُسامة بن زيد بودند .
